مردم ستمكار را سه نشان است: با سركشى به مافوق خود ستم روا دارد، و به زير دستان خود با زور و چيرگى ستم مى كند، و ستمكاران را يارى مى دهد.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( علی اصغر فقیهی)  >  اوصاف ناپسند ( حکمت شماره 3 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

3- وَ قَالَ (عليه السلام): الْبُخْلُ عَارٌ وَ الْجُبْنُ مَنْقَصَةٌ وَ الْفَقْرُ يخْرِسُ الْفَطِنَ عَنْ حُجَّتِهِ وَ الْمُقِلُّ غَرِيبٌ فِي بَلْدَتِهِ.الْعَجْزُ آفَةٌ وَ الصَّبْرُ شَجَاعَةٌ وَ الزُّهْدُ ثَرْوَةٌ وَ الْوَرَعُ جُنَّةٌ .


متن فارسی

اميرالمومنين (عليه السلام) فرمود: بخل ورزيدن، موجب ننگ است و ترس نشانه اى است از يک نقص و کمبود در انسان،  فقر، انسان زيرک و هوشمند را، از بيان دليل باز مى دارد  (زيرا هر اندازه هم براى سخن خود دليل و حجت بياورد، چون فقير است کسى به سخن او گوش فرا نمى دهد از اين روى مانند افراد لال خاموش مى ماند يا اينکه چون فقير است در حضور ثروتمندان ياراى سخن گفتن ندارد) کسى که بى چيز و مستمند باشد در شهر خود هم غريب است،  (زيرا کسى به او اعتنا نمى کند) ناتوانى (خواه از لحاظ جسمى و خواه از جهت روحى) آفت است و موجب ناراحتى، شکيبايى در برابر ناگواريها، دلاورى و آزاد مردى است،  پارسايى ، توانگرى است پاکدامنى به منزله سپرى است (که مانع از ارتکاب کارهاى ناشايسته مى گردد.)

 

قبلی بعدی