اى مردم، بايد خدا شما را به هنگام نعمت همانند هنگامه كيفر ، ترسان بنگرد ، زيرا كسى كه رفاه و گشايش را زمينة گرفتار شدن خويش نداند ، پس خود را از حوادث ترسناك ايمن مى پندارد و آن كس كه تنگدستى را آزمايش الهى نداند پاداشى را كه اميدى به آن بود از دست خواهد
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  فضایل نبی اکرم ( خطبه شماره 96 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید

متن عربی

96.وَ مِنْ خُطبَةٍ لَهُ عَلیهِ السَّلامُ فی اللّه و فی الرسول الْاَکْرَم

اللّه تعالى

  1. اَلْحَمْدُ لِلّهِ الْاَوَّلِ فَلا شَیْءَ قَبْلَهُ،
  2. وَ الآخِرِ فَلا شَیْءَ بَعْدَهُ،
  3. وَ الظَّاهِرِ فَلا شَیْءَ فَوْقَهُ،
  4. وَ الْبَاطِنِ فَلا شَیْءَ دُونَهُ.
    و منها فی ذکر الرسول (صلی الله علیه و آله)
  5. مُسْتَقَرُّهُ خَیْرُ مُسْتَقَرٍّ،
  6. وَ مَنْبِتُهُ أَشْرَفُ مَنْبِتٍ،
  7. فِی مَعَادِنِ الْکَرَامَةِ،
  8. وَ مَمَاهِدِ السَّلاَمَةِ؛
  9.  قَدْ صُرِفَتْ نَحْوَهُ أَفْئِدَةُ الْاَبْرَارِ،
  10. وَ ثُنِیَتْ إِلَیْهِ أَزِمَّةُ الْاَبْصَارِ،
  11.  دَفَنَ اللّهُ بِهِ الضَّغَائِنَ،
  12. وَ أَطْفَأَ بِهِ الثَّوَائِرَ،
  13.  أَلَّفَ بِهِ إِخْوَاناً،
  14. وَ فرَّقَ بِهِ أَقْرَاناً،
  15.  أَعَزَّ بِهِ الذِّلَّةَ،
  16. وَ أَذَلَّ بِهِ الْعِزَّةَ،
  17. کَلاَمُهُ بَیَانٌ،
  18. وَ صَمْتُهُ لِسَانٌ.

متن فارسی

 

96.از خطبه هاى آن حضرت است  در مورد خدا و پیامبر (صلی الله علیه و آله)

صفات الهى

  1. ستایش مخصوص خداوندى است که نخستین هستى است، و چیزى قبل از او نبوده؛
  2. و آخرین هستى است، و چیزى بعد از او نیست؛
  3.  او آشکار است، آن گونه که آشکارتر از او چیزى نیست؛
  4. و باطن و مخفى است، که چیزى از او مخفى تر نتوان یافت.
    فضائل پیامبر (صلی الله علیه و آله)
  5. جایگاه او بهترین جایگاه
  6. و محلّ رویش او شریف ترین محل ها بود.
  7.  در کان بزرگوارى و شرف،
  8. و گاهواره سلامت پرورش یافت.
  9. دل هاى نیکوکاران، شیفته او گشت
  10. و چشم ها (ى حق جویان) به سوى او متوجّه شد.
  11. خداوند به برکت وجود او، کینه ها را مدفون ساخت
  12. و آتش دشمنى ها را فرو نشاند؛
  13.  افراد دورافتاده را به وسیله او به هم نزدیک و برادر ساخت
  14. و نزدیکانى را (که در ایمان و هدف هماهنگ نبودند) از هم دور کرد.
  15. ذلیلان (پاک دل و محروم) را به وسیله او عزّت بخشید
  16. و عزیزان (خودخواه) را ذلیل ساخت.
  17.  سخنش بیان بود
  18. و سکوتش زبان.
قبلی بعدی