دست نيافتن به گناه نوعى عصمت است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  خودسازى رهبران ( حکمت شماره 73 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید

متن عربی

73. و قال (علیه السلام):

  1. مَنْ نَصَبَ نَفْسَهُ لِلنَّاسِ إِمَاماً فَلْیَبْدَأْ بِتَعْلِیمِ نَفْسِهِ قَبْلَ تَعْلِیمِ غَیْرِهِ،
  2. وَلْیَکُنْ تَأْدِیبُهُ بِسِیرَتِهِ قَبْلَ تَأْدِیبِهِ بِلِسَانِهِ.
  3. وَ مُعَلِّمُ نَفْسِهِ وَ مُؤَدِّبُهَا أَحَقُّ بِالإِجْلَالِ مِنْ مُعَلِّمِ النَّاسِ وَ مُؤَدِّبِهِمْ.

متن فارسی

امام (علیه السلام) فرمود:

  1. کسى که خود را در مقام پیشوایى و امامت بر مردم قرار مى دهد باید پیش از تعلیم دیگران به تعلیم خویش بپردازد.
  2. و باید تأدیب و تعلیم او درباره دیگران پیش از آن که با زبانش باشد
  3. با عملش صورت گیرد و کسى که معلّم و ادب کننده خویشتن است از کسى که معلّم و مربّى مردم است به احترام سزاوارتر است.
قبلی بعدی