متن عربی

111. و قال (علیه السلام)، وَ قَدْ تُوفَّیَ سَهْلُ بْنُ حُنَیْفٍ الْأَنْصَارِیّ بِالکوفَةِ بعدَ مَرجعِه مَعه مِن صفَّین وکان أحَبّ النّاسِ إلَیهِ:

لَوْ أَحَبَّنِی جَبَلٌ لَتَهَافَتَ.

معنى ذلِک أنّ المِحنةَ تغلُط علیه، فَتُسرع المَصائِب الیه، و لا یفعل ذلک إلا بالأتقِیاء الأبرار و المُصطفین الأخیار، و هذا مِثلُ قوله (علیه السلام):

متن فارسی

به هنگام بازگشت امیرمؤمنان على (علیه السلام) از میدان صفین، «سهل بن حنیف» در کوفه چشم از دنیا فروبست در حالى که محبوب ترین مردم نزد امام (علیه السلام) بود.امام (علیه السلام) فرمود:

حتى اگر کوهى مرا دوست بدارد از هم مى شکافد و فرو مى ریزد!

سیّد رضى مى گوید: معناى این سخن آن است که شداید و مصائب، به سرعت به سراغ دوستان ما مى آیند و این سرنوشت تنها در انتظار پرهیزگاران ونیکان و برگزیدگان و خوبان است.