ستودن بيش از آنچه كه سزاوار است نوعى چاپلوسى ، و كمتر از آن ، درماندگى يا حسادت است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( مصطفی زمانی)  >  اعلام خطر امام عليه السلام به كارگزارش ( نامه شماره 20 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به خطبه مورد نظر، شماره خطبه را وارد کنید

متن عربی

20-  و من كتاب له (عليه السلام) إلى زياد ابن أبيه و هو خليفة عامله عبد الله بن عباس على البصرة و عبد الله عامل أمير المؤمنين (عليه السلام) يومئذ عليها و على كور الأهواز و فارس و كرمان و غيرها :
وَ إِنِّي أُقْسِمُ بِاللَّهِ قَسَماً صَادِقاً لَئِنْ بَلَغَنِي أَنَّكَ خُنْتَ مِنْ فَيْ‏ءِ الْمُسْلِمِينَ شَيْئاً صَغِيراً أَوْ كَبِيراً لَأَشُدَّنَّ عَلَيْكَ شَدَّةً تَدَعُكَ قَلِيلَ الْوَفْرِ ثَقِيلَ الظَّهْرِ ضَئِيلَ الْأَمْرِ وَ السَّلَامُ .


متن فارسی

ص   662
امام عليه السلام در نامه اى به زياد بن ابيه كه از طرف عبد اللّه بن عباس استاندار بصره، اهواز، فارس، كرمان و غير آن، نماينده بود چنين نوشت:

بخدا سوگندى صادقانه مى خورم كه اگر اطلاع يافتم در بيت المال مسلمانان كم يا زياد خيانت كردى آن چنان بر تو سخت مى گيرم كه موهايت بريزد، كمرت خم شود و اعتبار اجتماعى خود را از دست بدهى. و السلام.

 

قبلی بعدی