در فتنه ها چونان شتر دو ساله باش، نه پشتى دارد كه سوارى دهد و نه پستانى تا او را بدوشند.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  وقتی که در نبرد جمل پرچم را به دست فرزندش محمّد حنفيه داد ( خطبه شماره 11 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

11.وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ لاِبْنِهِ مُحَمَّـدِ بْـنِ الْحَنَفِيَّـةِ لَمّا اَعْطاهُ الرّايَةَ يَوْمَ الْجَمَـلِ

  1. تَزُولُ الْجِبالُ وَلا تَزُلْ. عَضَّ عَلى ناجِذِكَ. اَعِرِ اللّهَ جُمْجُمَتَكَ.
  2. تِدْ فِى الاَْرْضِ قَدَمَكَ. اِرْمِ بِبَصَرِكَ اَقْصَى الْقَوْمِ. وَغُضَّ بَصَرَكَ.
  3. وَ اعْلَمْ اَنَّ النَّصْرَ مِنْ عِنْدِ اللّهِ سُبْحانَهُ.

متن فارسی

از سخنان آن حضرت است به وقتى که در نبرد جمل پرچم را به دست فرزندش محمّد حنفیه داد

اگر کوهها از جاى بجنبد، تو ثابت باش. دندان بر دندان بفشار. سر خود را به خداوند بسپار.

قدمهایت را بر زمین میخکوب کن، دیده به آخر لشگر دشمن بینداز، به وقت حمله چشم فروگیر.

و آگـاه بـاش که پیـروزى از جانب خداى سـبحان است.

 

قبلی بعدی