متن عربی

7- و من خطبة له (علیه السلام) یذم فیها أتباع الشیطان :
اتَّخَذُوا الشَّیطَانَ لِأَمْرِهِمْ مِلَاکاً وَ اتَّخَذَهُمْ لَهُ أَشْرَاکاً فَبَاضَ وَ فَرَّخَ فِی صُدُورِهِمْ وَ دَبَّ وَ دَرَجَ فِی حُجُورِهِمْ فَنَظَرَ بِأَعْینِهِمْ وَ نَطَقَ بِأَلْسِنَتِهِمْ فَرَکبَ بِهِمُ الزَّلَلَ وَ زَینَ لَهُمُ الْخَطَلَ فِعْلَ مَنْ قَدْ شَرِکهُ الشَّیطَانُ فِی سُلْطَانِهِ وَ نَطَقَ بِالْبَاطِلِ عَلَی لِسَانِهِ.

متن فارسی

قسمتی از یکی از خطبه های امیرالمومنین علیه السلام است: آنها برای کارها و اعمال خود، شیطان را ملاک و قاعده قرار دادند، و شیطان، آنها را شریک خود، (یا آنها را دام و آلت دست خود برای گمراهی مردم) قرار داد، آن گاه در سینه های ایشان تخم گذاشت و جوجه بر آورد، و مانند کودکان در دامنشان بالید و رشد یافت تا نیرو گرفت و به راه افتاد، (شیطان چنان با آنها در آمیخت که گویی) با چشمانشان نگاه کرد و با زبانهایشان، سخن گفت سپس آنها را به ارتکاب لغزش و خطاکاری واداشت و کارهای بسیار زشت را در نظرشان آراست ، کار ایشان همچون کار کسی است که به راستی، شیطان در قدرت و توانانی او را با خود شرکت داده و با زبان او به گفتار باطل زبان گشوده است.