در فتنه ها چونان شتر دو ساله باش، نه پشتى دارد كه سوارى دهد و نه پستانى تا او را بدوشند.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( علی اصغر فقیهی)  >  منتهاى رزق ( حکمت شماره 283 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

283- وَ قَالَ (عليه السلام): اعْلَمُوا عِلْماً يقِيناً أَنَّ اللَّهَ لَمْ يجْعَلْ لِلْعَبْدِ وَ إِنْ عَظُمَتْ حِيلَتُهُ وَ اشْتَدَّتْ طَلِبَتُهُ وَ قَوِيتْ مَکيدَتُهُ أَکثَرَ مِمَّا سُمِّي لَهُ فِي الذِّکرِ الْحَکيمِ وَ لَمْ يحُلْ بَينَ الْعَبْدِ فِي ضَعْفِهِ وَ قِلَّةِ حِيلَتِهِ وَ بَينَ أَنْ يبْلُغَ مَا سُمِّي لَهُ فِي الذِّکرِ الْحَکيمِ وَ الْعَارِفُ لِهَذَا الْعَامِلُ بِهِ أَعْظَمُ النَّاسِ رَاحَةً فِي مَنْفَعَةٍ وَ التَّارِک لَهُ الشَّاک فِيهِ أَعْظَمُ النَّاسِ شُغُلًا فِي مَضَرَّةٍ وَ رُبَّ مُنْعَمٍ عَلَيهِ مُسْتَدْرَجٌ بِالنُّعْمَى وَ رُبَّ مُبْتَلًى مَصْنُوعٌ لَهُ بِالْبَلْوَى فَزِدْ أَيهَا الْمُسْتَنْفِعُ فِي شُکرِک وَ قَصِّرْ مِنْ عَجَلَتِک وَ قِفْ عِنْدََ مُنْتَهَى رِزْقِک.


متن فارسی

اميرالمومنين (عليه السلام) فرمود: با علمى يقينى بدانيد که به راستى خداوند، براى بنده خود، هر چند چاره جويى او بسيار و جويايى او (براى به دست آوردن مال يا روزى) شديد و مکر و فريب او قوى بوده باشد،  (با همه اينها) بيشتر از آنچه در ذکر حکيم براى او نام برده و معين کرده، چيز ديگرى، قرار نداده است،  همچنين خداوند ميان بنده خود، هر قدر ناتوان باشد و چاره جويى او نيز کم باشد،  و ميان رسيدن به آنچه در ذکر حکيم، خداوند براى او نام برده و تعيين فرموده، حائل و مانعى قرار نداده است،  و آن کس که نسبت به اين عامل، (که هر چه مقدر گرديده همان خواهد بود) عارف و شناسا باشد، راحتى و سودى که به او مى رسد، از همه مردم افزونتر است،  (زيرا تسليم سرنوشت است و گرد چاره جويى بيهوده و اصرار در طلب بيجا نمى گردد) و کسى که توجه به اين عامل را فرو گذارد و در آن شک و ترديد روا دارد، دل مشغولى و گرفتارى او در زيانى که به او مى رسد از همه مردم عظيمتر و زيادتر است،  چه بسا کسى که خداوند به او نعمت داده و به تدريج نعمت به او مى دهد تا وى را بيازمايد و به کيفر اعمالش نزديک سازد  و چه بسا کسى که خداوند آزمايشى که از او مى کند و او را به رنجى مبتلا مى سازد، نوعى نيکى و لطفى است که به او مى نمايد  (تا در آخرت به اجرى جزيل برسد) پس اى شنونده، شکرگزارى خود را از خداوند، افزون نما و شتاب در دنيا طلبى را کوتاه کن و به آن حد و اندازه از روزى که به تو رسيده قانع باش.

قبلی بعدی