اگر بندة خدا اجل و پايان كارش را مى ديد، با آرزو و فريب آن دشمنى مى ورزيد.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  مجد و عظمت خداوند ( خطبه شماره 213 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

 

213.وَ مِنْ خُطبَةٍ لَهُ عَلیهِ السَّلامُ فی تَمْجِیدِ اللّهِ وَ تَعْظِیمِهِ

  1. اَلْحَمْدُ لِلّهِ الْعَلِیِّ عَنْ شَبَهِ الْمَخْلُوقِینَ،
  2. الْغَالِبِ لِمَقَالِ الْوَاصِفِینَ،
  3.  الظَّاهِرِ بِعَجَائِبِ تَدْبِیرِهِ لِلنَّاظِرِینَ،
  4. وَ الْبَاطِنِ بِجَلَالِ عِزَّتِهِ عَنْ فِکْرِ الْمُتَوَهِّمِینَ،
  5. الْعَالِمِ بِلا اکْتِسَابٍ وَ لا ازْدِیَادٍ،
  6. وَ لا عِلْمٍ مُسْتَفَادٍ،
  7. الْمُقَدِّرِ لِجَمِیعِ الْاُمُورِ بِلا رَوِیَّةٍ وَ لا ضَمِیرٍ،
  8. الَّذِی لا تَغْشَاهُ الظُّلَمُ،
  9. وَ لا یَسْتَضِیءُ بِالْاَنْوَارِ،
  10. وَ لا یَرْهَقُهُ لَیْلٌ،
  11. وَ لا یَجْرِی عَلَیْهِ نَهَارٌ.
  12. لَیْسَ إِدْراکُهُ بِالْاِبْصَارِ، وَ لا عِلْمُهُ بالْاِخْبَارِ.
    وَ مِنْهَا فی ذِکْرِ النَّبِیَّ (صلی الله علیه و آله):
  13. أَرْسَلَهُ بِالضِّیَاءِ، وَ قَدَّمَهُ فِی الْاِصْطِفَاءِ،
  14. فَرَتَقَ بِهِ الْمَفَاتِقَ، وَ سَاوَرَ بِهِ الْمُغَالِبَ،
  15. وَ ذَلَّلَ بِهِ الصُّعُوبَةَ، وَ سَهَّلَ بِهِ الْحُزُونَةَ،
  16. حَتَّى سَرَّحَ الضَّلاَلَ عَنْ یَمِینٍ وَ شِمالٍ.

متن فارسی

213.از خطبه های آن حضرت در مجد وعظمت خداوند

  1. صفات خدا: حمد و ستایش مخصوص خداوندى است که از شباهت به مخلوقات،
  2. برتر، و از وصف واصفان، والاتر است.
  3. به وسیله تدبیر شگفت آورش بر همه ناظران آشکار است
  4. و به دلیل جلال و بزرگى عزّتش کنه ذاتش بر همه اندیشمندان پنهان است.
  5. خداوندى که عالم است بى آن که معلوماتش اکتسابى باشد یا فزونى گیرد
  6. و یا آن را از کسى فرا گرفته باشد.
  7. خداوندى که همه امور را اندازه گیرى کرده،
  8. بى آن که نیاز به تفکّر و یا رجوع به ضمیر و وجدان داشته باشد.
  9. خدایى که تاریکى ها پوششى بر او نمى افکند
  10. و از نور و روشنایى بهره نمى گیرد.
  11. شب او را نمى پوشاند و روشنایى روز بر او نمى گذرد.
  12. نه درک او از اشیا، با حسّ بینایى (و چشم ظاهرى) است و نه علم و دانش وى از طریق خبرگیرى.
    ویژگى هاى پیامبر (صلی الله علیه و آله):
  13.  در بخش دیگرى از این خطبه سخن از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) به میان آمده، مى فرماید: خداوند او را با نور و روشنایى فرستاد و برگزید و بر همه مقدّم داشت،
  14. جدایى ها و پراکندگى ها را به وسیله او پیوند داد (و اتحاد و الفت ایجاد کرد) و با او بر زورمندان چیره شد.
  15.  مشکلات را به وسیله او آسان و ناهموارى ها را به دست او هموار ساخت
  16.  تا آن جا که ضلالت و گمراهى را از راست وچپ (و از هر سو) به عقب راند.

 

قبلی بعدی