در فتنه ها چونان شتر دو ساله باش، نه پشتى دارد كه سوارى دهد و نه پستانى تا او را بدوشند.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( مصطفی زمانی)  >  لطف خدا ( حکمت شماره 324 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به خطبه مورد نظر، شماره خطبه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

324- وَ قِيلَ لَهُ بِأَيِّ شَيْ‏ءٍ غَلَبْتَ الْأَقْرَانَ ، فَقَالَ (عليه السلام) : مَا لَقِيتُ رَجُلًا إِلَّا أَعَانَنِي عَلَى نَفْسِهِ .
 قال الرضي : يومئ بذلك إلى تمكن هيبته في القلوب .

 


متن فارسی

از حضرت سؤال كردند با چه نيروئى بر همرزمانت پيروز شدى؟ حضرت فرمود: با هر كس برخورد مى كردم به من براى كشتن خويش كمك مى كرد. توضيح: خدا هيكلى به امام على عليه السلام داده بود كه چشم هر كس به آن حضرت مى افتاد قالب تهى ميكرد و تسليم مرگ مى شد.
مرحوم سيد رضى پس از نقل فرمايش امام عليه السلام مى نويسد: آن حضرت در مطلب خود اشاره ميكند كه هيبت وى قلب ها را تسخير مى كرده و آنان را متزلزل مى ساخته است و اين لطفى است الهى كه در اثر توجه بخدا و برنامه هاى الهى به افراد عنايت مى شود.

 

 

قبلی بعدی