خانه > فضایل اهل بیت علیهم السلام ( خطبه شماره 154 )
خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
متن عربی
154.از خطبه هاى آن حضرت است درباره بیان فضایل اهل بیت (علیهم السلام)
- پیروى از اهل بیت (علیهم السلام): عاقل با چشم دل، پایان کار را مى نگرد
- و اعماق و بلندى هاى آن را درک مى کند.
- دعوت کننده اى دعوت (به حق) کرد ورهبرى به امر سرپرستى قیام نمود.
- اکنون بر شما لازم است که دعوت او را اجابت کرده و از رهبرتان پیروى کنید.
- آن ها (دشمنان حق) در دریاهاى فتنه فرو رفتند؛ بدعت ها را گرفته و سنّت ها را رها کردند
- (و کار به جایى رسید که) مؤمنان کنار رفتند (و سکوت اختیار کردند؛) ولى گمراهان و تکذیب کنندگان به سخن درآمدند.
- ما مَحرم اسرار (پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) ) و یاران راستین او
- و گنجینه داران و درهاى علوم وى هستیم
- و (البتّه) هیچ خانه اى را جز از درش وارد نمى شوند
- و هر کس از غیر در وارد شود سارقش مى نامند!
- فضائل اهل بیت (علیهم السلام): آیات کریمه قرآن درباره آن ها (پیامبر و اهل بیتش (علیهم السلام) ) نازل شده، آن ها گنجینه هاى علوم خداى رحمان اند.
- اگر سخن بگویند راست مى گویند واگر سکوت کنند کسى بر آن ها پیشى نمى گیرد.
- راهنماى جمعیّت باید به افراد خود راست بگوید و عقل و خرد را حاضر سازد
- و از فرزندان آخرت باشد؛
- چرا که از آن جا آمده و به آن جا باز مى گردد.
- شرط موفقیت: آن کس که باچشم دل مى بیند و با بینایى عمل مى کند
- باید در آغاز هر کار بیندیشد
- که آیا آن عمل به سود اوست یابه زیان او؛
- اگر به سود اوست ادامه دهد
- و اگر به زیانش مى باشد از عمل بازایستد؛
- زیرا آن کس که بدون آگاهى، به کارى مى پردازد همچون کسى است که از بیراهه مى رود
- و چنین کسى هر قدر جلوتر مى رود از منزل مقصود فاصله بیشترى مى گیرد ولى آن کس که از روى آگاهى عمل مى کند
- همچون رهرویى است که در جاده روشن گام برمى دارد (و به زودى به مقصد مى رسد).
- حال که چنین است هر کسى باید بنگرد که آیا (به سوى مقصد) پیش مى رود یا به عقب باز مى گردد؟!
- راه شناخت نیکان و بدان: بدان که هر ظاهرى باطنى دارد همانند خود،
- آنچه ظاهرش پاک و خوب است باطنش نیز پاک و خوب است
- و آنچه ظاهرش خبیث و بد است باطنش نیز خبیث است.
- پیامبر صادق (صلی الله علیه و آله) فرمود: گاه خداوند بنده اى را دوست مى دارد
- ولى عملش را مبغوض مى شمرد و گاه عملش را دوست مى دارد ولى شخصش را مبغوض مى شمرد.
- بدان! هر عملى رویشى دارد
- و هیچ رویشى از آب بى نیاز نیست و آب ها مختلف هستند،
- آنچه آبیارى اش پاکیزه باشد نهالش پاک و میوه اش شیرین است
- و آنچه آبیارى اش ناپاک باشد نهالش ناپاک و میوه اش تلخ است.
متن فارسی
154.وَ مِنْ خُطبَةٍ لَهُ عَلیهِ السَّلامُ یَذْکُرُ فِیْها فَضَائِلَ أَهْلِ البِیْتِ (علیهم السلام)
- وَ نَاظِرُ قَلْبِ اللَّبِیبِ بِهِ یُبْصِرُ أَمَدَهُ،
- وَ یَعْرِفُ غَوْرَهُ وَ نَجْدَهُ.
- دَاعٍ دَعَا، وَ رَاعٍ رَعَى،
- فَاسْتَجِیبُوا لِلدَّاعِی، وَ اتَّبِعُوا الرَّاعِیَ.
- قَدْ خَاضُوا بِحَارَ الْفِتَنِ، وَأَخَذُوا بِالْبِدَعِ دُونَ السُّنَنِ.
- وَأَرَزَ الْمُؤْمِنُونَ، وَ نَطَقَ الضَّالُّونَ الْمُکَذِّبُونَ.
- نَحْنُ الشِّعَارُ وَ الْاَصْحَابُ،
- وَ الْخَزَنَةُ وَ الْاَبْوَابُ؛
- وَ لا تُؤْتَى الْبُیُوتُ إِلَّا مِنْ أَبْوَابِهَا؛
- فَمَنْ أَتَاهَا مِنْ غَیْرِ أَبْوَابِهَا سُمِّیَ سَارِقاً.
- منهَا: فِیهِمْ کَرَائِمُ الْقُرْآنِ، وَ هُمْ کُنُوزُ الرَّحْمنِ.
- إِنْ نَطَقُوا صَدَقُوا، وَ إِنْ صَمَتُوا لَمْ یُسْبَقُوا.
- فَلْیَصْدُقْ رَائِدٌ أَهْلَهُ، وَلْیُحْضِرْ عَقْلَهُ،
- وَلْیَکُنْ مِنْ أَبْنَاءِ الْآخِرَةِ،
- فَإِنَّهُ مِنْهَا قَدِمَ، وَ إِلَیْهَا یَنْقَلِبُ.
- فَالنَّاظِرُ بِالْقَلْبِ، الْعَامِلُ بِالْبَصَرِ،
- یَکُونُ مُبْتَدَأُ عَمَلِهِ أَنْ یَعْلَمَ:
- أَ عَمَلُهُ عَلَیْهِ أَمْ لَهُ؟!
- فَإِنْ کَانَ لَهُ مَضَى فِیهِ،
- وَ إِنْ کَانَ عَلَیْهِ وَقَفَ عَنْهُ.
- فَإِنَّ الْعَامِلَ بِغَیْرِ عِلْمٍ کَالسَّائِرِ عَلَى غَیْرِ طَرِیقٍ.
- فَلا یَزِیدُهُ بُعْدُهُ عَنِ الطَّرِیقِ الْوَاضِحِ إِلَّا بُعْداً مِنْ حَاجَتِهِ.
- وَ الْعَامِلُ بِالْعِلْمِ کَالسَّائِرِ عَلَى الطَّرِیقِ الْوَاضِحِ،
- فَلْیَنْظُرْ نَاظِرٌ: أَ سَائِرٌ هُوَ أَمْ رَاجِعٌ؟!
- وَ اعْلَمْ أَنَّ لِکُلِّ ظَاهِرٍ بَاطِناً عَلَى مِثَالِهِ،
- فَمَا طَابَ ظَاهِرُهُ طَابَ بَاطِنُهُ،
- وَ مَا خَبُثَ ظَاهِرُهُ خَبُثَ بَاطِنُهُ.
- وَ قَدْ قَالَ الرَّسُولُ الصَّادِقُ (علیه السلام) (علیهم السلام) «إِنَّ اللّهَ یُحِبُّ الْعَبْدَ،
- وَ یُبْغِضُ عَمَلَهُ، وَ یُحِبُّ الْعَمَلَ وَ یُبْغِضُ بَدَنَهُ».
- وَ اعْلَمْ أَنَّ لِکُلِّ عَمَلٍ نَبَاتاً.
- وَ کُلُّ نَبَاتٍ لا غِنَى بِهِ عَنِ الْمَاءِ، وَالْمِیَاهُ مُخْتَلِفَةٌ؛
- فَمَا طَابَ سَقْیُهُ، طَابَ غَرْسُهُ وَ حَلَتْ ثَمَرَتُهُ،
- وَ مَا خَبُثَ سَقْیُهُ، خَبُثَ غَرْسُهُ وَ أَمَرَّتْ ثَمَرَتُهُ.
قبلی بعدی
