اگر بندة خدا اجل و پايان كارش را مى ديد، با آرزو و فريب آن دشمنى مى ورزيد.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  عامل جدایى دوستان ( حکمت شماره 480 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به خطبه مورد نظر، شماره خطبه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

480. و قال (علیه السلام):

إِذَا احْتَشَمَ الْمُؤْمِنُ أَخَاهُ فَقَدْ فَارَقَهُ.

قال الرَّضیُّ: یُقال: حَشَمَهُ وأحْشَمَهُ إذا أغْضَبَه، و قیل: أخْجَلَه، «أو احَتَشَمَهُ» طلَب ذلِک له، و هو مَظنَّةُ مُفارَقَتِهِ.

و هذا حینَ انتهاءِ الغایةِ بنا إلى قَطعِ المختارِ مِن کلَامِ أمیرِ المؤمنینَ (علیه السلام)، حامِدینَ لِلهِ سبحَانه على ما مَنَّ به مِن تَوفیقِنا لِضَمِّ ما انتَشَرَ مِن أطرافِه، و تقریبِ ما بَعُدَ مِن أقطارِه. و تقرَّرَ العزم کما شَرَطْنا أوّلاً على تَفضیلِ أَوراقٍ مِنَ البَیَاضِ فِی آخِرِ کلِّ بابٍ مِن الأبوابِ، لِیکونَ لاِقْتِناصِ الشارِدِ، واستِلحَاقِ الواردِ، و ما عَسى أن یَظهَرَ لَنا بعْدَ الغُمُوضِ، وَ یَقَعَ إلینا بعدَ الشُّذوذ، و ما تَوفیقُنا إِلَّا باللّه، علیه توکّلنا، و هو حسبنا و نِعمَ الوکیل.

و ذلک فِی رجبِ سنةِ أربعِ مئةٍ مِنَ الهِجرةِ، و صلّى اللّه على سیّدنا محمّدٍ خاتمِ الرُّسلِ، و الهادی إلى خَیرِ السُّبُلِ، و آلِه الطّاهرینَ، و أصحَابِه نُجومِ الیقینِ.

تمّ ( والحمد للّه)

نهج البلاغةمن کلام أمیرِ المؤمنین (علیه السلام).


متن فارسی

 

امام (علیه السلام) فرمود:

هنگامى که مومن، برادر باایمانش را به خشم آورد و شرمگین سازد اسباب جدایى از او را فراهم کرده است.

مرحوم سید رضى مى گوید: «حشمه و أحشمه» یعنى او را به غضب آورد و بعضى گفته اند: او را شرمنده ساخت و «احتشم» به معنى طلب شرمندگى است براى دیگرى و چنین کارى مقدمه جدایى از اوست.

هنگامى که سید رضى؛ به پایان کلمات قصار مى رسد چنین مى گوید: «این زمان پایان چیزى است که از کلمات امیر مومنان على (علیه السلام) برگزیدیم. در حالى که خداوند سبحان را براى توفیق جمع آورى آن بعد از آنکه پراکنده بود و از منابع مختلف، آن را به هم پیوستیم سپاس مى گوییم و همان گونه که از آغاز شرط کردیم صفحات سفیدى را در آخر هر باب از ابواب گذاشتیم تا اگر چیزى از دست رفته باشد بر آن بیفزاییم و سخنان جدیدى از آن حضرت را به آن ملحق سازیم و اگر تفسیرى براى بعضى از کلمات پیچیده آن حضرت براى ما آشکار شد بر آن بیفزایم و توفیق ما تنها به ذات پاک پروردگار است، بر او توکل کردیم و او براى یارى ما کافى است و بهترین وکیل ماست و پایان این سخنان در ماه رجب سنه چهارصد هجرى بود. درود خداوند بر سید و مولاى ما محمّد؛ خاتم پیغمبران و هادى به سوى بهترین راهها و همچنین بر خاندان پاک و یاران باوفایش باد که ستارگان ایمان و یقین اند».

قبلی