متن عربی

37.وَ مِنَ الْکَلَام‏ لَه‏ علیه السلام یجرى مجرى الخطبة و فیه یذکر فضائله (علیه السلام) قاله بعد وقعة النهروان

1. فَقُمْتُ بِالْاَمْرِ حِینَ فَشِلُوا،
2.  وَ تَطَلَّعْتُ حِینَ تَقبَّعُوا،
3.  وَ نَطَقْتُ حِینَ تَعْتَعُوا،
4.  وَ مَضَیْتُ بِنُورِ اللّهِ حِینَ وَقَفُوا.
5. وَ کُنْتُ أخْفَضَهُمْ صَوْتاً،
6.  وَ أَعْلاَهُمْ فَوْتاً،
7.  فَطِرْتُ بِعِنَانِها،
8.  وَ اسْتَبْدَدْتُ بِرِهَانِها.
9. کالْجَبَلِ لا تُحَرِّکُهُ الْقَوَاصِفُ،
10.  وَ لا تُزِیلُهُ الْعَواصِفُ. لَمْ یَکُنْ لِاَحَدٍ فِیَّ مَهْمَزٌ،
11.  وَ لا لِقَائِلٍ فِى مَغْمَزٌ.
12. الذَّلِیلُ عِنْدِی عَزِیزٌ حَتَّى آخُذَ الْحَقَّ لَهُ،
13.  وَ الْقَوِیُّ عِنْدِی ضَعِیفٌ حَتَّى آخُذَ الْحَقَّ مِنْهُ.
14. رَضِیْنَا عَنِ اللّهِ قَضَاءَهُ،
15.  وَ سَلَّمْنا لِلّهِ أَمْرَهُ.
16. أَتَرَانی أَکْذِبُ عَلَى رَسُولِ اللّهِ صَلَّى اللّهُ عَلَیْهِ وَ سَلَّمَ؟
17. وَ اللّهِ لَأَنَا أَوَّلُ مَنْ صَدَّقَهُ،
18.  فَلا أَکُونُ أَوَّلَ مَنْ کَذَبَ عَلَیْهِ.
19. فَنَظَرْتُ فِی أَمْرِی فَإِذَا طَاعَتِی قد سَبَقَتْ بَیْعَتِی،
20.  وَ إِذَا الْمِیثَاقُ فِی عُنُقِی لِغَیْرِی.

متن فارسی

37.از خطبه هاى آن حضرت است که در حکم خطبه است و در آن روحیات خود را و بعد از واقعه نهروان شرح مى دهد

1. ایستادگى در برابر طوفان ها: آن زمان که دیگران به سستى گراییده بودند، من (براى دفاع از اسلام) قیام کردم
2. و آنگاه که همگى خود را پنهان کرده بودند، من آشکارا به میدان آمدم
3. و آن روز که دیگران لب فروبسته بودند، من سخن گفتم.
4. و هنگامى که همگان از ترس ایستاده بودند، من با نور الهى به راه افتادم، (لیکن فریاد نمى زدم و جنجال به راه نمى انداختم)
5. صدایم از همه آهسته تر بود،
6. ولى از همه پیشگام تر بودم،
7. لذا بر مرکب پیروزى سوار شدم،
8. زمامش را به دست گرفته، به پرواز درآمدم و در این میدان مسابقه بر دیگران پیشى گرفتم.
9.  مانند کوهى که تندبادها قدرت شکستن آن را ندارند
10. و طوفان ها نمى توانند آن را از جاى برکنند، پابرجا ایستادم،
11. این در حالى بود که هیچ کس نمى توانست عیبى بر من بگیرد
12. و هیچ سخنْ چینى جاى طعنه در من نمى یافت.
13. حمایت از مظلوم: ناتوان ستمدیده در نظر من عزیز است تا حقّش را بگیرم
14. و زورمند ستمگر نزد من حقیر وضعیف است تا حقّ دیگران را از او بستانم.
15. ما در برابر فرمان خدا راضى و در مقابل امر او تسلیم هستیم.
16. به خدا سوگند! من نخستین کسى هستم که او را تصدیق کردم!
17. بنابراین نخستین کسى نخواهم بود که او را تکذیب مى کند.
18. من در کار خود اندیشه کردم، دیدم لزوم اطاعتم (از فرمان پیامبر (صلی الله علیه و آله)) بر بیعتم (با خلفا) پیشى گرفته است.
19. نخستین مسلمان: آیا گمان مى کنید که من بر رسول خدا (صلی الله علیه و آله) دروغ مى بندم؟
20. و در این حال (براى حفظ موجودیت اسلام) پیمان بیعت دیگران بر گردن من است.