متن عربی
144.وَ مِنْ خُطبَةٍ لَهُ عَلیهِ السَّلامُ فی مَبْعَثِ الرُّسُلِ وَ فَضْلِ آلِ البَیْتِ مَبْعَث الرُّسُلِ
- بَعَثَ اللّهُ رُسُلَهُ بِمَا خَصَّهُمْ بِهِ مِنْ وَحْیِهِ،
- وَ جَعَلَهُمْ حُجَّةً لَهُ عَلَى خَلْقِهِ،
- لِئَلَّا تَجِبَ الْحُجَّةُ لَهُمْ بِتَرْکِ الْاِعْذَارِ إِلَیْهِمْ،
- فَدَعَاهُمْ بِلِسَانِ الصِّدْقِ إِلَى سَبِیلِ الْحَقِّ.
- أَلا إِنَّ اللّهَ تَعَالَى قَدْ کَشَفَ الْخَلْقَ کَشْفَةً؛
- لا أَنَّهُ جَهِلَ مَا أَخْفَوْهُ مِنْ مَصُونِ أَسْرَارِهِمْ وَ مَکْنُونِ ضَمَائِرِهِمْ؛
- «وَ لَکِنْ لِیَبْلُوَهُمْ أَیُّهُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً»
- فَیَکُونَ الثَّوَابُ جَزَاءً، وَ الْعِقَابُ بَوَاءً.
فَضْلُ أَهْلِ البَیْتِ علیهم السلام - أَیْنَ الَّذِینَ زَعَمُوا أَنَّهُمُ الرَّاسِخُونَ فِی الْعِلْمِ دُونَنَا،
- کَذِباً وَ بَغْیاً عَلَیْنَا، أَنْ رَفَعَنَا اللّهُ وَ وَضَعَهُمْ،
- وَ أَعْطَانَا وَ حَرَمَهُمْ، وَ أَدْخَلَنَا وَ أَخْرَجَهُمْ.
- بِنَا یُسْتَعْطَى الْهُدَى، وَ یُسْتَجْلَى الْعَمَى.
- إِنَّ الْاَئِمَّةَ مِنْ قُرَیْشٍ غُرِسُوا فِی هَذَا الْبَطْنِ مِنْ هَاشِمٍ؛
- لا تَصْلُحُ عَلَى سِوَاهُمْ، وَ لا تَصْلُحُ الْوُلاَةُ مِنْ غَیْرِهِمْ.
أَهْلُ الضَّلَالِ - منهَا: آثَرُوا عَاجِلاً وَ أَخَّرُوا آجِلاً،
- وَ تَرَکُوا صَافِیاً وَ شَرِبُوا آجِناً؛
- کَأَنِّی أَنْظُرُ إِلَى فَاسِقِهِمْ وَ قَدْ صَحِبَ الْمُنْکَرَ فَأَلِفَهُ،
- وَ بَسِئَ بِهِ وَ وَافَقَهُ،
- حَتَّى شَابَتْ عَلَیْهِ مَفَارِقُهُ،
- وَ صُبِغَتْ بِهِ خَلاَئِقُهُ،
- ثُمَّ أَقْبَلَ مُزْبِداً کَالتَّیَّارِ
- لا یُبَالِی مَا غَرَّقَ،
- أَوْ کَوَقْعِ النَّارِ فِی الْهَشِیمِ
- لا یَحْفِلُ مَاحَرَّقَ!
- أَیْنَ الْعُقُولُ الْمُسْتَصْبِحَةُ بِمَصَابِیحِ الْهُدَى،
- وَ الْاَبْصَارُ الْلاَّمِحَةُ إِلَى مَنَارِ التَّقْوَى!
- أَیْنَ الْقُلُوبُ الَّتِی وُهِبَتْ لِلّهِ،
- وَ عُوقِدَتْ عَلَى طَاعَةِ اللّهِ!
- ازْدَحَمُوا عَلَى الْحُطَامِ،
- وَ تَشَاحُّوا عَلَى الْحَرَامِ،
- وَ رُفِعَ لَهُمْ عَلَمُ الْجَنَّةِ وَ النَّارِ،
- فَصَرَفُوا عَنِ الْجَنَّةِ وُجُوهَهُمْ،
- وَ أَقْبَلُوا إِلَى النَّارِ بِأَعْمَالِهِمْ؛
- وَ دَعَاهُمْ رَبُّهُمْ فَنَفَرُوا وَ وَلَّوْا،
- وَ دَعَاهُمُ الشَّیْطَانُ فَاسْتَجَابُوا وَ أَقْبَلُوا!
متن فارسی
144.از خطبه هاى آن حضرت است درباره بعثت انبیا و فضیلت اهل بیت : و هشدار به اهل ضلالت
فلسفه بعثت پیامبران
- خداوند رسولان خود را با وحى، که ویژه پیامبران اوست مبعوث کرد،
- و آنان را حجت خویش بر خلقش قرار داد،
- تا دلیلى (در برابر خداوند) به واسطه نفرستادن حجت و راهنما نداشته باشند،
- و به این ترتیب خلق خود را با زبان صدق و راستى به راه حق فراخواند.
- فلسفه آزمایش هاى الهى: آگاه باشید! خداوند پرده از اسرار درون بندگان خود (با آزمایش ها) برداشته،
- نه به این دلیل که از آنچه انسان ها در درون پنهان داشته اند و اسرارى که فاش نکرده اند بى خبر است،
- «بلکه به این دلیل که مى خواهد آن ها را امتحان کند تا آشکار شود کدام یک عمل نیکوتر انجام مى دهد»{3}
- تا ثواب و کیفر، پاداش و مجازات عمل باشد.
جایگاه اهل بیت پیامبر (صلی الله علیه و آله): - کجایند کسانى که ادعا مى کردند آن ها راسخان در علم اند، نه ما،
- و این ادعا را از طریق دروغ و ستم، درباره ما مطرح مى کردند؟ (آن ها کجا هستند تا ببینند که) خداوند ما را برترى داد و آن ها را پایین آورد،
- به ما عطا کرد و آن ها را محروم ساخت، ما را (در کانون نعمت خویش) داخل فرمود و آن ها را خارج ساخت.
- (مردم) به وسیله ما هدایت مى شوند و نابینایان از نور وجود ما روشنى مى یابند.
- به یقین امامان از قریش هستند و درخت وجودشان در سرزمین این نسل از هاشم غرس شده است،
- این مقام در خور دیگران نیست و زمامدارانِ غیر از آن ها، شایستگى ولایت و امامت را ندارند!
راه و رسم گمراهان - آن ها (حامیان باطل) دنیا را مقدّم داشتند، و آخرت را عقب انداختند،
- آب گوارا و صاف (نعمت هاى جاویدان) را رها کردند، و آب هاى متعفن (هوس هاى زودگذر دنیا) را نوشیدند.
- گویا فاسقِ آنان را مى بینم که با زشتى ها همنشین شده، و با آن انس گرفته است،
- آن چنان با آن هماهنگ گشته
- که موهاى او در این راه سفید شده،
- و خلق وخوى او به رنگ گناه درآمده است.
- سپس همچون سِیلى خروشان حرکت کرده (و همه چیز را در کام خود فرومى برد)،
- بى آن که به آنچه غرق مى کند اعتنایى داشته باشد،
- و یا همچون شعله آتشى در گیاهان خشک است
- که براى آن تفاوت نمى کند چه چیز را مى سوزاند!
- حق طلبان و دنیاپرستان: کجایند عقل هایى که از چراغ هدایت نور مى گیرند،
- و چشم هایى که به مناره ها و نشانه هاى تقوا دوخته شده اند؟
- کجایند دل هایى که به خدا بخشیده شده،
- و با یکدیگر پیمان اطاعت خدا را بسته اند؟
- آن گروه دنیاپرست (ولى) گرد متاع پست دنیا ازدحام کرده اند،
- و براى به دست آوردن حرام به نزاع با یکدیگر برخاسته اند،
- پرچم بهشت و دوزخ در برابر آن ها برافراشته شده،
- اما از بهشت روى برگردانده
- و با اعمال خود به آتش دوزخ روى آورده اند!
- (آرى) پروردگارشان آن ها را فراخوانده، اما رویگردان شده وپشت کرده اند،
- (ولى) شیطان آن ها را به سوى خود دعوت کرده، دعوتش را پذیرفته و به او روى آورده اند!
