متن عربی

75-  و من كلام له ( عليه السلام ) لما بلغه اتهام بني أمية له بالمشاركة في دم عثمان :
أَ وَ لَمْ يَنْهَ بَنِي أُمَيَّةَ عِلْمُهَا بِي عَنْ قَرْفِي أَ وَ مَا وَزَعَ الْجُهَّالَ سَابِقَتِي عَنْ تُهَمَتِي وَ لَمَا وَعَظَهُمُ اللَّهُ بِهِ أَبْلَغُ مِنْ لِسَانِي أَنَا حَجِيجُ الْمَارِقِينَ وَ خَصِيمُ النَّاكِثِينَ الْمُرْتَابِينَ وَ عَلَى كِتَابِ اللَّهِ تُعْرَضُ الْأَمْثَالُ وَ بِمَا فِي الصُّدُورِ تُجَازَى الْعِبَادُ .

متن فارسی

چون شنيد بنى اميه تهمت شريك بودن در خون عثمان را بدو بسته اند آيا شناختى كه فرزندان اميه از من دارند، آنان را از عيب بر من نهادن باز نمى دارد؟ آيا پيشينه ام در اسلام نادانان را بر جاى نمى نشاند و بر سر عقل نمى آرد تا به من تهمت نزنند و بيش سر ريش دلم را نكنند. آنچه خدا آنان را بدان پند داد، از بيان من رساتراست. من از دين بيرون شدگان را به حجت مغلوب كنم و آنان را كه در شبهتند با برهان محكوم و منكوب. و هر كار شبهه ناك را به كتاب خدا عرضه كنند و بندگان را بدان چه در دل دارند پاداش دهند .