متن عربی

52-  و من كتاب له (عليه السلام) إلى أمراء البلاد في معنى الصلاة :
أَمَّا بَعْدُ فَصَلُّوا بِالنَّاسِ الظُّهْرَ حَتَّى تَفِي‏ءَ الشَّمْسُ مِنْ مَرْبِضِ الْعَنْزِ وَ صَلُّوا بِهِمُ الْعَصْرَ وَ الشَّمْسُ بَيْضَاءُ حَيَّةٌ فِي عُضْوٍ مِنَ النَّهَارِ حِينَ يُسَارُ فِيهَا فَرْسَخَانِ وَ صَلُّوا بِهِمُ الْمَغْرِبَ حِينَ يُفْطِرُ الصَّائِمُ وَ يَدْفَعُ الْحَاجُّ إِلَى مِنًى وَ صَلُّوا بِهِمُ الْعِشَاءَ حِينَ يَتَوَارَى الشَّفَقُ إِلَى ثُلُثِ اللَّيْلِ وَ صَلُّوا بِهِمُ الْغَدَاةَ وَ الرَّجُلُ يَعْرِفُ وَجْهَ صَاحِبِهِ وَ صَلُّوا بِهِمْ صَلَاةَ أَضْعَفِهِمْ وَ لَا تَكُونُوا فَتَّانِينَ.

متن فارسی

امام عليه السلام در نامه خود به رياستمداران شهرستانها راجع بوقت نماز چنين نوشت:

نماز ظهر را از ظهر تا سايه هر چيزى باندازه خود برسد بخوانيد. نماز عصر را از پايان وقت ظهر تا خورشيد روشن و سفيد است و به زردى نرسيده بخوانيد (باندازه دو فرسخ پياده روى فرصت است.) نماز مغرب از هنگام افطار روزه دار و حركت حاجى از عرفات بطرف منى شروع مى شود و نماز عشاء را از هنگامى كه شفق (سرخى طرف مغرب) پنهان مى شود تا
ص   760
ثلث شب بجاى آوريد.نماز صبح را هنگامى بجا آوريد كه يكديگر را بشناسيد. با مردم نماز ناتوان ها را بخوانيد سعى كنيد مردم را نسبت بنماز (بر اثر طول دادن يا كارهاى ديگر) بدبين نكنيد.