متن عربی

34.وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ اِلى مُحَمَّدِ بْنِ أبى بَكْر لَمّا بَلَغَهُ تَوَجُّدُهُ مِنْ عَزْلِهِ بِالاَْشْتَرِ عَنْ مِصْرَ، ثُمَّ تُوُفِّىَ الاَْشْتَرُ فى تَوَجُّهِهِ اِلى مِصْرَ قَبْلَ وُصُولِهِ اِلَيْها

اَمَّا بَعْدُ، فَقَدْ بَلَغَنى مَوْجِدَتُكَ مِنْ تَسْريحِ الاَْشْتَرِ اِلى عَمَلِكَ،
وَ اِنِّى لَمْ اَفْعَلْ ذلِكَ اسْتِبْطاءً لَكَ فِى الْجُهْدِ، وَ لاَ ازْدِياداً
فِى الْجِدِّ. وَ لَوْ نَزَعْتُ ما تَحْتَ يَدِكَ مِنْ سُلْطانِكَ لَوَلَّيْتُكَ ما هُوَ
اَيْسَرُ عَلَيْكَ مَؤُونَةً، وَ اَعْجَبُ اِلَيْكَ وِلايَةً.
اِنَّ الرَّجُلَ الَّذى كُنْتُ وَلَّيْتُهُ اَمْرَ مِصْرَ كانَ رَجُلاً لَنا ناصِحاً،
وَ عَلى عَدُوِّنا شَديداً ناقِماً. فَرَحِمَهُ اللّهُ فَلَقَدِ اسْتَكْمَلَ اَيّامَهُ، وَ لاقى
حِمامَهُ، وَ نَحْنُ عَنْهُ راضُونَ، اَوْلاهُ اللّهُ رِضْوانَهُ، وَ ضاعَفَ الثَّوابَ
لَهُ. فَاَصْحِرْ لِعَدُوِّكَ، وَ امْضِ عَلى بَصيرَتِكَ، وَ شَمِّرْ لِحَرْبِ مَنْ
حارَبَكَ، وَادْعُ اِلى سَبيلِ رَبِّكَ، وَ اَكْثِرِ الاِْسْتِعانَةَ بِاللّهِ يَكْفِكَ ما
اَهَمَّكَ، وَ يُعِنْكَ عَلى ما نَزَلَ بِكَ، اِنْ شاءَ اللّهُ.

اما بعد، خبر دل تنگیت از اینکه اَشتر را به منطقه حکمرانیت فرستادم به من رسید،
این کار من نه به خاطر این بود که تو را کاهل و سست می‌ دانستم، و نه به علت اینکه می‌ خواستم کوشش زیادتری‌
از خود نشان دهی‌. اگر از حکومت مصر آنچه در اختیار توست از تو گرفتم تو را حاکم منطقه ای‌
قرار می‌ دهم که زحمتش برایت آسانتر، و حکومتش برای‌ تو خوشایندتر باشد.
مردی‌ که او را به امارت مصر گماشتم برای‌ ما مردی‌ خیرخواه،
و نسبت به دشمنانمان سختگیر بود. خداوند رحمتش کند، که عمرش را به سر برد، و مرگش را
دیدار کرد، در حالی‌ که از او خشنودیم، خداوند رضوانش را به او عنایت نماید، و ثوابش را دوچندان
کند. برای‌ جنگ با دشمنت بیرون رو، و بر اساس بصیرتت حرکت کن، با کسی‌ که با تو می‌ جنگد
بجنگ، و او را به راه پروردگارت بخوان، بسیار از خداوند یاری‌ طلب که تو را از امور مهم
کفایت کند، و در حوادث یاریت دهد، اگر خدا بخواهد.