(عبدالله بن عباس در مسئله اى نظر داد كه امام آن را قبول نداشت و فرمود) بر تو است كه رأى خود را به من بگويى، و من باى پيرامون آن بينديشم ، آنگاه اگر خلاقى نظر تو فرمان دادم بايد اطاعت كني!
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  عاقبت کوفه ( خطبه شماره 47 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

47.وَ مِنَ الْکَلَام‏ لَه‏ علیه السلام  فی ذکر الکوفة

  1. کَأَنِّی بِکِ یَاکُوفَةُ تُمَدِّینَ مَدَّ الْاَدِیمِ الْعُکَاظِیِّ،
  2.  تُعْرَکِینَ بِالنَّوَازِلِ،
  3.  وَ تُرْکَبِینَ بِالزَّلازِلِ،
  4. وَ إِنِّی لَأَعْلَمُ أَنَّهُ مَا أَرَادَ بِکِ جَبَّارٌ سُوءاً إلّا ابْتَلاَهُ اللّهُ بِشَاغِلٍ،
  5.  وَ رَمَاهُ بِقاتِلٍ.

متن فارسی

 

47.از خطبه هاى آن حضرت است   درباره کوفه

  1. پیشگویى از آینده کوفه: اى کوفه! گویا تو را مى نگرم که همانند چرم هاى بازار عکاظ، کشیده مى شوى!
  2.  زیر پاى حوادث لگدکوب و پایمال خواهى شد!
  3. و پیشامدهاى تکان دهنده اى تو را فرامى گیرد .
  4. و من به خوبى مى دانم که هر ستمگرى قصد سوء درباره تو کند خداوند او را گرفتار مى سازد و به خودش مشغول مى کند
  5. و به دست قاتلى مى سپاردش.
قبلی بعدی