1 - آغاز آفرينش آسمان |
11 - خطاب به محمد حنفيه |
21 - در توجه به قيامت |
|
2 - پس از بازگشت از صفين |
12 - پس از پيروزى بر اصحاب جمل |
22 - در نكوهش بيعت شكنان |
|
3 - خطبه شقشقيّه |
13 - سرزنش مردم بصره |
23 - در باب بينوايان |
|
4 - درباره زبير و بيعت او |
14 - در نكوهش مردم بصره |
24 - ترغيب بتقوى و پرهيزكارى |
|
5 - پس از رحلت رسول خدا |
15 - در برگرداندن بيت المال |
25 - رنجش از ياران سست |
|
6 - آماده نبرد |
16 - به هنگام بيعت در مدينه |
26 - اعراب پيش از بعثت |
|
7 - در مذمّت مخالفين خود |
17 - داوران ناشايسته |
27 - در فضيلت جهاد |
|
8 - درباره زبير و بيعت او |
18 - نكوهش اختلاف عالمان |
28 - اندرز و هشدار |
|
9 - درباره پيمان شكنان |
19 - به اشعث بن قيس |
29 - در نكوهش اهل كوفه |
|
10 - حزب شيطان |
20 - در منع از غفلت |
30 - درباره قتل عثمان |
|
1 - به مردم كوفه |
11 - به گروهى از سپاهيان |
21 - به زياد بن ابيه |
|
2 - قدردانى از اهل كوفه |
12 - به معقل بن قيس الرياحى |
22 - به ابن عباس |
|
3 - به شريح قاضى |
13 - به دو نفر از اميران لشکر |
23 - پس از آنكه ضربت خورد |
|
4 - به يكى از فرماندهانش |
14 - به سپاهيانش |
24 - وصيت درباره دارايى خود |
|
5 - به اشعث بن قيس |
15 - راز و نياز با خدا |
25 - به مامور جمع آورى ماليات |
|
6 - به معاويه |
16 - به يارانش وقت جنگ |
26 - به يكى از مامورانش |
|
7 - به معاويه |
17 - در پاسخ معاويه |
27 - به محمد بن ابوبكر |
|
8 - به جرير بن عبدالله البجلى |
18 - به عبدالله بن عباس |
28 - در پاسخ معاويه |
|
9 - به معاويه |
19 - به يكى از فرماندهان |
29 - به مردم بصره |
|
10 - به معاويه |
20 - به زياد بن ابيه |
30 - به معاويه |
|
1 - رفتار با فتنه جويان |
11 - نكوهش نداشتن و از دست دادن... |
21 - غصب خلافتش |
|
2 - نكوهش طمع و آز |
12 - در باره عبد اللّه ابن عمر... |
22 - ترغيب به كردار نيكو |
|
3 - در نكوهش بخل و ترس و تنگدستى |
13 - ترغيب به سپاسگزارى از... |
23 - سفارش ستمديدگان و افسردگان |
|
4 - در ستودن خوشنود بودن بقضاء |
14 - خداوند بى ياران را كمك مي... |
24 - درباره ناسپاسان |
|
5 - در ستايش راز دارى و گشاده... |
15 - در باره گرفتاران |
25 - پنهان نماندن راز |
|
6 - در نكوهش خودبينى و سود صدقه... |
16 - در اعتماد نداشتن بتدبير و... |
26 - خوددارى از بيماريها |
|
7 - در شگفتى آفرينش انسان |
17 - در زمان خلافتش سبب خضاب... |
27 - در باره زهد |
|
8 - نكوهش دنيا |
18 - نكوهش آرزوى دراز |
28 - در باره ياد مرگ بودن |
|
9 - خوشرفتارى با مردم |
19 - در باره جوانمردان |
29 - در ترغيب به دورى از گناه |
|
10 - عفو و گذشت از دشمن |
20 - نكوهش ترس و شرمندگى بيجا و... |
30 - علامات و نشانه هاى ايمان و... |
|
1 - قیام یعسوب دین |
4 - دختر و خویشان پدری |
7 - دوری از زنان هنگام کار زار |
|
2 - خطیب ماهر |
5 - نور ایمان در قلب |
8 - پیش‌بینی ظفر |
|
3 - دوری از دشمنی |
6 - زکات طلبکار |
9 - پناهگاه ما در میدان جنگ |
257.وَ قَالَ (علیه السلام) :إِنَّ كَلَامَ الْحُكَمَاءِ إِذَا كَانَ صَوَاباً كَانَ دَوَاءً وَ إِذَا كَانَ خَطَأً كَانَ دَاءً .
امام علیه السّلام (در باره سخن بزرگان) فرموده است :
1-سخن اهل دانش و بینش اگر درست باشد (براى دردهاى دنیا و آخرت) دارو است، و اگر نادرست باشد درد است (موجب فتنه و تباهكارى است، پس حكیم و دانشمند باید كوشش نماید كه سخن نادرست نگوید كه گفته اند: زلّة العالم زلّة العالم یعنى لغزیدن دانشمند لغزش جهان است).
قم - میدان جانبازان - خیابان شهید فاطمی روبروی کوچه 21 ؛ شماره تماس: 37745111-025
