خانه > حقانیت حکومت امام (علیه السلام) در برابر معاویه ( نامه شماره 6 )
خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
متن عربی
6.وَ مِنْ کِتابٍ لَهُ عَلیهِ السَّلامُ إِلَى مُعَاوِیَةَ
- إِنَّهُ بَایَعَنِی الْقَوْمُ الَّذِینَ بَایَعُوا أَبَا بَکْرٍ وَ عُمَرَ وَ عُثْمَانَ عَلَى مَا بَایَعُوهُمْ عَلَیْهِ،
- فَلَمْ یَکُنْ لِلشَّاهِدِ أَنْ یَخْتَارَ، وَ لا لِلْغَائِبِ أَنْ یَرُدَّ،
- وَ إِنَّما الشُّورَى لِلْمُهَاجِرِینَ وَ الْاَنْصَارِ،
- فَإِنِ اجْتَمَعُوا عَلَى رَجُلٍ وَ سَمَّوْهُ إِمَاماً کانَ ذَلِکَ لِلّهِ رِضىً،
- فَإِنْ خَرَجَ عَنْ أَمْرِهِمْ خَارِجٌ بِطَعْنٍ أَوْ بِدْعَةٍ،
- رَدُّوهُ إِلَى مَا خَرَجَ مِنْهُ،
- فَإِنْ أَبَى قَاتَلُوهُ عَلَى اتِّبَاعِهِ غَیْرَ سَبِیلِ الْمُؤْمِنِینَ، وَ وَلَّاهُ اللّهُ مَا تَوَلَّى.
- وَ لَعَمْرِی، یَا مُعَاوِیَةُ، لَئِنْ نَظَرْتَ بِعَقْلِکَ دُونَ هَوَاکَ،
- لَتَجِدَنِّی أَبْرَأَ النَّاسِ مِنْ دَمِ عُثَمانَ،
- وَ لَتَعْلَمَنَّ أَنِّی کُنْتُ فِی عُزْلَةٍ عَنْهُ
- إِلَّا أَنْ تَتَجَنَّى، فَتَجَنَّ مَا بَدَا لَکَ! وَالسَّلَامُ.
متن فارسی
6.و از نامه آن حضرت است به معاویه
- (بیعتى که مردم در مدینه با من کردند، براى تو که در شام بودى الزام آور است، زیرا) همان کسانى که با ابوبکر و عمر و عثمان بیعت کردند با همان شرایط با من بیعت نمودند،
- بنابراین نه حاضران اختیار فسخ یا مخالفت با آن را دارند و نه کسى که غایب بوده حق رد کردن آن را دارد.
- شورا تنها از آنِ مهاجران و انصار است،
- هرگاه همگى کسى را برگزیدند و امامش نامیدند، خداوند از او راضى و خشنود است؛
- بنابراین اگر کسى از فرمان آن ها با بدگویى یا بدعتى خارج گردد،
- مسلمانان او را به جاى خود بازمى گردانند،
- و اگر امتناع ورزد، با او پیکار مى کنند، چرا که از غیر مسیر مؤمنان تبعیت کرده و خدا او را در بیراهه رها مى سازد.
- اى معاویه! به جانم سوگند اگر با نگاه عقل بنگرى نه با چشم هوا و هوس،
- مرا از همه مبرّاتر درباره خون عثمان مى یابى
- و خواهى دانست که من به کلّى از آن برکنار بودم
- مگر این که در مقام تهمت برآیى و چنین نسبت ناروایى را به من بدهى. اگر چنین است هر تهمتى مى خواهى بزن، والسلام.
قبلی بعدی