اگر بندة خدا اجل و پايان كارش را مى ديد، با آرزو و فريب آن دشمنى مى ورزيد.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  جنگ و یاد زنان ( حکمت شماره 7 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به خطبه مورد نظر، شماره خطبه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

7ـ وفی حدیثه (علیه السلام):

أنّه شیّع جیشاً بِغَزْیَةٍ فقال: اِعْذِبوا عَنِ النِّسَاءِ مَا اسْتَطَعْتُمْ.

ومعناه: اصدِفوا عن ذِکر النَّساء وشغلِ القلب بهنّ، وامتنِعوا عن المقاربة لهنّ، لأنّ ذلک یفتّ فی عضد الحمیّة، و یقدَح فی مَعاقِد العزیمة ویکسِر عن العدوّ ویُلفِت عن الإبعادِ فی الغَزو، وکلّ من امتنع من شیءِ فقد عَذب عنه والعاذِب والعَذوب: المُمتَنِع من الأکلِ والشّرب.


متن فارسی

7. جنگ و یاد زنان (اخلاق نظامى): امام (علیه السلام) هنگامى که سپاهى را براى میدان نبرد بدرقه مى کرد فرمود:

تا آن جا که مى توانید از زنان دورى جویید.

مرحوم سیّد رضى (در تفسیر این کلام شریف) مى گوید:

معناى این سخن آن است که از یاد زنان و دل مشغولى به آن ها به هنگام جنگ صرف نظر کنید و از نزدیکى با آنان امتناع ورزید، چرا که این کار، بازوان حمیّت را سست و در تصمیم خلل ایجاد مى کند و از حرکت سریع و کوشش در جنگ بازمى دارد و(به طور کلى) هرکس از چیزى امتناع ورزد درباره او گفته مى شود «أعْذَبَ عَنْهُ»، و«الْعاذِبْ» و «الْعَذُوب» به کسى گفته مى شود که از خوردن و آشامیدن امتناع ورزد.

قبلی بعدی