خانه > صفات خداوند-پیشوایان دین ( خطبه شماره 152 )
خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
متن عربی
152.وَ مِنْ خُطبَةٍ لَهُ عَلیهِ السَّلامُ فی صِفَاتِ اللّهِ جَلَّ جَلالُهُ، وَ صِفَاتُ أئِمَّةِ الدِّینِ
- الْحَمْدُ لِلّهِ الدَّالِّ عَلَى وُجُودِهِ بِخَلْقِهِ،
- وَ بِمُحْدَثِ خَلْقِهِ عَلَى أَزَلِیَّتِهِ؛
- وَ بِاشْتِبَاهِهِمْ عَلَى أَنْ لا شَبَهَ لَهُ.
- لا تَسْتَلِمُهُ الْمَشَاعِرُ، وَ لا تَحْجُبُهُ السَّوَاتِرُ،
- لاِفْتِرَاقِ الصَّانِعِ وَالْمَصْنُوعِ، وَ الْحَادِّ وَ الْمَحْدُودِ،
- وَ الرَّبِّ وَ الْمَرْبُوبِ؛ الْاَحَدِ بِلا تَأْوِیلِ عَدَدٍ،
- وَ الْخَالِقِ لا بِمَعْنَى حَرَکَةٍ وَ نَصَبٍ،
- وَ السَّمِیعِ لا بِأَدَاةٍ، وَ الْبَصِیرِ لا بِتَفْرِیقِ آلَةٍ،
- وَ الشَّاهِدِ لا بِمُمَاسَّةٍ، وَ الْبَائِنِ لا بِتَرَاخِی مَسَافَةٍ،
- وَ الظَّاهِرِ لا بِرُؤْیَةٍ، وَالْبَاطِنِ لا بِلَطَافَةٍ.
- بَانَ مِنَ الْاَشْیَاءِ بِالْقَهْرِ لَهَا، وَ الْقُدْرَةِ عَلَیْهَا،
- وَ بَانَتِ الْاَشْیَاءُ مِنْهُ بِالْخُضُوعِ لَهُ، وَ الرُّجُوعِ إِلَیْهِ.
- مَنْ وَصَفَهُ فَقَدْ حَدَّهُ،
- وَ مَنْ حَدَّهُ فَقَدْ عَدَّهُ،
- وَ مَنْ عَدَّهُ فَقَدْ أَبْطَلَ أَزَلَهُ،
- وَ مَنْ قَالَ: «کَیْفَ» فَقَدِ اسْتَوْصَفَهُ،
- وَ مَنْ قَالَ: «أَیْنَ» فَقَدْ حَیَّزَهُ.
- عَالِمٌ إِذْ لا مَعْلُومٌ، وَ رَبٌّ إِذْ لا مَرْبُوبٌ، وَ قَادِرٌ إِذْ لا مَقْدُورٌ.
أَئِمَّةُ الدِّینِ
- منهَا: قَدْ طَلَعَ طَالِعٌ، وَ لَمَعَ لاَمِعٌ،
- وَلاَحَ لاَئِحٌ، وَ اعْتَدَلَ مَائِلٌ.
- وَ اسْتَبْدَلَ اللّهُ بِقَوْمٍ قَوْماً، وَ بِیَوْمٍ یَوْماً؛
- وَ انْتَظَرْنَا الْغِیَرَ انْتِظَارَ الْمُجْدِبِ الْمَطَرَ.
- وَ إِنَّمَا الْاَئِمَّةُ قُوَّامُ اللّهِ عَلَى خَلْقِهِ،
- وَ عُرَفَاؤُهُ عَلَى عِبَادِهِ؛
- وَ لا یَدْخُلُ الْجَنَّةَ إِلَّا مَنْ عَرَفَهُمْ وَ عَرَفُوهُ،
- وَ لا یَدْخُلُ النَّارَ إِلَّا مَنْ أَنْکَرَهُمْ وَ أَنْکَرُوهُ.
- إِنَّ اللّهَ تَعَالَى خَصَّکُمْ بِالْاِسْلاَمِ وَ اسْتَخْلَصَکُمْ لَهُ،
- وَ ذَلِکَ لِاَنَّهُ اسْمُ سَلاَمَةٍ، وَ جِمَاعُ کَرَامَةٍ.
- اصْطَفَى اللّهُ تَعَالَى مَنْهَجَهُ، وَ بَیَّنَ حُجَجَهُ،
- مِنْ ظَاهِرِ عِلْمٍ، وَ بَاطِنِ حِکَمٍ.
- لا تَفْنَى غَرَائِبُهُ، وَ لا تَنْقَضِی عَجَائِبُهُ.
- فِیهِ مَرَابِیعُ النِّعَمِ، وَ مَصَابِیحُ الظُّلَمِ.
- لا تُفْتَحُ الْخَیْرَاتُ إِلَّا بِمَفَاتِیحِهِ،
- وَ لا تُکْشَفُ الظُّلُمَاتُ إِلَّا بِمَصَابِیحِهِ.
- قَدْ أَحْمَى حِمَاهُ، وَ أَرْعَى مَرْعَاهُ.
- فِیهِ شِفَاءُ الْمُسْتَشْفِی، وَ کِفَایَةُ الْمُکْتَفِی.
متن فارسی
152.از خطبه هاى آن حضرت است درباره صفات خداوند و اوصاف پیشوایان دین
- صفات خدا: ستایش، مخصوص خداوندى است که با آفرینش مخلوقات همگان را به وجود خود راهنمایى کرده است
- و با حدوث آن ها ازلیّت خود را نشان داده
- و با شباهت داشتن آن ها به یکدیگر روشن مى سازد که شبیه و نظیرى ندارد؛
- عقل ها به کنه ذاتش نرسند و حجاب ها وجودش را مستور نسازند؛
- چرا که خالق و مخلوق با هم فرق دارند و محدودکننده و محدودشونده،
- و پرورش دهنده و پرورده شده با هم متفاوت اند. یگانه است؛ ولى نه به معناى وحدت عددى (بلکه به این معنا که شبیه و نظیر ندارد)،
- و خالق و آفریننده است؛ اما نه به این معنا که حرکت و رنج و تعبى در این راه متحمّل شود.
- شنواست؛ بى آن که از ابزار شنوایى استفاده کند، و بیناست؛ ولى نه از طریق باز و بسته کردن پلک ها.
- در همه جا حاضر است، نه این که با اشیا مماس باشد، و از همه چیز جداست، بى آن که مسافتى میان او و موجودات باشد.
- آشکار است، نه با دید چشم ها، و پنهان است، نه به سبب کوچکى و لطافت.
- با سلطه و قدرتش از همه اشیا جداست و همه آن ها از او جدا هستند؛
- چرا که در برابر او خاضع اند و بازگشتشان به سوى اوست.
- آن کس که او را (با صفات مخلوقات) وصف کند، محدودش ساخته
- و کسى که براى او حدّى قائل شود، او را به شمارش درآورده
- و آن کس که او را به شمارش درآورد، ازلیّتش را انکار کرده
- و آن کس که بپرسد: چگونه است؟ وصفش کرده
- و آن کس که بگوید: کجاست؟ مکانى براى او قائل شده است.
- او عالم بود، در آن هنگام که معلومى وجود نداشت، و پروردگار بود آن زمان که پرورده اى نبود، و قادر وتوانا بود آن زمان که مقدورى وجود نداشت.
مقام پیشوایان دینى
- طلوع کننده اى طلوع کرد. درخشنده اى درخشید
- و آشکارشونده اى آشکار شد و آنچه از مسیر حق منحرف شده بود، به اعتدال (و مسیر صحیح) بازگشت
- و خداوند، گروهى را به گروه دیگر مبدّل ساخت و روزگار دیگرى را به جاى روزگار موجود نشاند
- و ما از پیش در انتظار دگرگونى ها بودیم؛ همچون کسى که در خشکسالى در انتظار باران باشد.
- پیشوایان دین (امامان معصوم : ) از سوى خداوند اداره کننده امور مردم اند،
- و مراقب بندگان خدا هستند.
- هیچ کس داخل بهشت نمى شود، مگر کسى که آن ها را بشناسد و آنان نیز او را بشناسند
- و هیچ کس وارد دوزخ نمى شود، مگر کسى که آن ها را انکار کند و آنان نیز انکارش کنند.
- اسلام و قرآن نعمت هاى الهى: خداوند، اسلام را ویژه شما قرار داد و شما را براى (حمایت از) اسلام برگزید.
- این همه اهمیّت، به این علت است که اسلام نامى است براى سلامت، و کانونى است از بزرگوارى ها و کرامت. خداوند،
- راه آن را برگزید و دلایلش را روشن ساخت،
- (و قرآن را فرو فرستاد که) ظاهرش علم و باطنش حکمت است.
- تعلیمات علمى قرآن هرگز فانى نمى شود و شگفتى ها و نوآورى هایش پایان نمى گیرد.
- در آن نعمت هایى است همچون سرزمین هاى پرگیاه در فصل بهار و چراغ هاى روشنى بخش تاریکى ها؛
- درهاى خیرات جز با کلیدهاى آن گشوده نمى شود
- و ظلمت ها جز با چراغ هاى پرفروغش برطرف نمى گردد.
- حدود محرّمات را تعیین کرده و موارد مباح وحلال را نشان داده است؛
- درمان شفاجویان در قرآن است و همه نیازهاى طالبان در آن جمع است.
قبلی بعدی
