متن عربی

199- وَ قَالَ (عليه السلام) : فِي صِفَةِ الْغَوْغَاءِ هُمُ الَّذِينَ إِذَا اجْتَمَعُوا غَلَبُوا وَ إِذَا تَفَرَّقُوا لَمْ يُعْرَفُوا وَ قِيلَ بَلْ قَالَ (عليه السلام) : هُمُ الَّذِينَ إِذَا اجْتَمَعُوا ضَرُّوا وَ إِذَا تَفَرَّقُوا نَفَعُوا فَقِيلَ قَدْ عَرَفْنَا مَضَرَّةَ اجْتِمَاعِهِمْ فَمَا مَنْفَعَةُ افْتِرَاقِهِمْ فَقَالَ يَرْجِعُ أَصْحَابُ الْمِهَنِ إِلَى مِهْنَتِهِمْ فَيَنْتَفِعُ النَّاسُ بِهِمْ كَرُجُوعِ الْبَنَّاءِ إِلَى بِنَائِهِ وَ النَّسَّاجِ إِلَى مَنْسَجِهِ وَ الْخَبَّازِ إِلَى مَخْبَزِهِ.

متن فارسی

(و در وصف جمع فرومايگان فرمود:) آنانند كه چون فراهم آيند پيروز گردند، و چون پراكنده گردند شناخته نشوند (و گفته اند امام فرمود:) آنانند كه چون فراهم آيند زيان رسانند و چون پراكنده شوند سود دهند. (گفتند زيان فراهم آمد نشان را دانستيم سود پراكنده شدنشان چيست؟ فرمود:) خداوندان پيشه ها به سر پيشه هاى خود باز گردند و مردم از آنان سود برند: چون بنا كه بر سر ساختن بناى خود رود و بافنده كه به كارگاهش و نانوا كه به نانوا خانه باز گردد.