متن عربی

42 - وَ قـالَ عَلَيْهِ السَّلامُ لِبَعْضِ اَصْحابِهِ فى عِلَّة اعْتَلَّها :

1. جَعَلَ اللّهُ ما كانَ مِنْ شَكْواكَ حَطّاً لِسَيِّئاتِكَ،
2. فَاِنَّ الْمَرَضَ لا اَجْرَ فيهِ وَلكِنَّهُ يَحُطُّ السَّيِّئاتِ، وَ يَحُتُّها حَتَّ الاَْوْراقِ.
3. وَ اِنَّمَا الاَْجْرُ فِى الْقَوْلِ بِاللِّسانِ، وَ الْعَمَلِ بِالاَْيْدى وَ الاَْقْدامِ.
4. وَ اِنَّ اللّهَ سُبحانَهُ يُدْخِلُ بِصِدقِ النِّيَّةِ وَ السَّريرَةِ الصّالِحَةِ مَنْ يَشاءُ مِنْ عِبادِهِ الْجَنَّةَ.

وَ اَقُولُ: صَدَقَ عَلَيْهِ السَّلامُ «اِنَّ الْمَرَضَ لا اَجْرَ فيهِ»لاَِنَّهُ مِنْ قَبيلِ ما يُسْتَحَقُّ عَلَيْهِ الْعِوَضُ، لاَِنَّ الْعِوَضَ يُسْتَحَقُّ عَلى ما كانَ فى مُقابَلَةِ فِعْلِ اللّهِ تَعالى بِالْعَبْدِ مِنْ الاْلامِ وَ الاَْمْراضِ وَ ما يَجْرى مَجْرى ذلِكَ، وَ الاَْجْرُ وَالثَّوابُ يُسْتَحَقّانِ عَلى ما كانَ فى مُقَابَلَةِ فِعْلِ الْعَبْدِ، فَبَيْنَهُما فَرْقٌ قَدْبَيَّنَهُ عَلَيْهِ السّلامُ كَما يَقْتَضيهِ عِلْمُهُ الثّاقِبُ وَ رَأْيُهُ الصّائِبُ.

متن فارسی

و آن حضرت به یکی‌ از یارانش به وقتی‌ که بیمار شده بود، فرمود:

1. خداوند آنچه را از بیماری‌ به تو رسیده سبب سقوط گناهانت قرار داد،
2. زیرا در بیماری‌ اجری‌ نیست ولی‌ گناهان را همچون ریختن برگها از درخت از صفحه پرونده می‌ ریزد.
3. پاداش در گفتارِ به زبان، و عملِ به دست و پاست.
4. خداوند سبحان محض صدق نیّت و شایستگی‌ باطن،هر کدام از بندگانش را بخواهد وارد بهشت می‌ کند.

مؤلف گوید: اینکه امام فرموده «بیماری‌ را از جانب خدا پاداش نیست» صحیح است،چه اینکه بیماری‌ از جمله اموری‌ است که آن را عوض است نه مزد، زیرا استحقاق عوض در برابر دردها و بیماریها و امثال اینهاست که از جانب خدا به عبد می‌ رسد،و اجر پاداش در برابر کاری‌ است که عبد انجام می‌ دهد و مستحق آنها می‌ گردد، روی‌ این حساب بین عوض و پاداش فرق است که امام آن فرق را با علم نافذ و رأی‌ صائب و درست خود بیان نموده.