متن عربی

22.و من کتاب له (علیه السلام) إلی عبد الله بن العباس رحمه الله تعالی و کان عبد اللّه يقول "ما انتفعت بکلام بعد کلام رسول الله صلی اللّه عليه و آله، کانتفاعي بهذا الکلام" :
أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ الْمَرْءَ قَدْ يَسُرُّهُ دَرْک مَا لَمْ يَکنْ لِيَفُوتَهُ وَ يَسُوؤُهُ فَوْتُ مَا لَمْ يَکنْ لِيُدْرِکهُ فَلْيَکنْ سُرُورُک بِمَا نِلْتَ مِنْ آخِرَتِک وَ لْيَکنْ أَسَفُک عَلَی مَا فَاتَک مِنْهَا وَ مَا نِلْتَ مِنْ دُنْيَاک فَلَا تُکثِرْ بِهِ فَرَحاً وَ مَا فَاتَک مِنْهَا فَلَا تَأْسَ عَلَيْهِ جَزَعاً وَ لْيَکنْ هَمُّک فِيمَا بَعْدَ الْمَوْتِ .
 

متن فارسی

نامه ای است از اميرالمومنين (علیه السلام)به عبدالله بن عباس، عبدالله می گفت: بعد از کلام پيغمبر (صلی الله عليه و آله ) از هيچ کلامی مانند اين کلام، سود نبردم:

اما بعد، پس به راستی، گاهی به دست آوردن چيزی که به دست آوردن آن، برای انسان مقدر بوده، وی را خوشحال می سازد . و نيز گاهی به دست نياوردن چيزی که دست يافتن آن برای او مقدر نبوده او را بدحال می کند، پس بايد خوشحالی تو درباره چيزی باشد درباره آخرتت که به آن چيز دست يافته ای و بايد اندوه تو بر چيزی از آخرتت باشد که آن چيز را از دست داده ای.
 به آنچه از دنيای خود به آن دست يافته ای زياد خوشحالی مکن .
و بر هر چه از دنيای خود از دست داده ای بی تابی مکن و اندوهناک مباش و بايد تمام کوشش و فکر تو برای بعد از مرگ باشد.