متن عربی

23.و من کلام له (علیه السلام) قاله قبل موته علی سبيل الوصية لما ضربه ابن ملجم لعنه الله :
وَصِيَّتِي لَکمْ أَلَّا تُشْرِکوا بِاللَّهِ شَيْئاً وَ مُحَمَّدٌ ( صلی الله عليه وآله ) فَلَا تُضَيِّعُوا سُنَّتَهُ أَقِيمُوا هَذَيْنِ الْعَمُودَيْنِ وَ أَوْقِدُوا هَذَيْنِ الْمِصْبَاحَيْنِ وَ خَلَاکمْ ذَمٌّ أَنَا بِالْأَمْسِ صَاحِبُکمْ وَ الْيَوْمَ عِبْرَةٌ لَکمْ وَ غَداً مُفَارِقُکمْ إِنْ أَبْقَ فَأَنَا وَلِيُّ دَمِي وَ إِنْ أَفْنَ فَالْفَنَاءُ مِيعَادِي وَ إِنْ أَعْفُ فَالْعَفْوُ لِي قُرْبَةٌ وَ هُوَ لَکمْ حَسَنَةٌ فَاعْفُوا أَ لا تُحِبُّونَ أَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ لَکمْ وَ اللَّهِ مَا فَجَأَنِي مِنَ الْمَوْتِ وَارِدٌ کرِهْتُهُ وَ لَا طَالِعٌ أَنْکرْتُهُ وَ مَا کنْتُ إِلَّا کقَارِبٍ وَرَدَ وَ طَالِبٍ وَجَدَ وَ ما عِنْدَ اللَّهِ خَيْرٌ لِلْأَبْرارِ .
 قال السيد الشريف رضي الله عنه : أقول و قد مضی بعض هذا الکلام فيما تقدم من الخطب إلا أن فيه هاهنا زيادة أوجبت تکريره .

متن فارسی

کلامی است از اميرالمومنين (علیه السلام)که چون ابن ملجم که لعنت خدا بر او باد به آن حضرت، ضربت زد، کمی قبل از رحلت خود از اين دنيا، آن را به عنوان وصيت ايراد فرمود:

وصيت من به شما اين است که هيچ چيزی را با خدا شريک قرار ندهيد و سنت محمد (صلی الله عليه و آله )را ضايع و تباه نسازيد و به آن عمل نماييد.
 اين دو ستون دين (يعنی شرک نياوردن به خدا و تباه نساختن سنت پيغمبر (صلی الله عليه و آله )) را بپاداريد که در اين صورت، سرزنش و نکوهش، از شما دور می گردد.
 من ديروز، دوست و همنشين شما بودم و امروز وسيله عبرت شما هستم و فردا از شما جدا می شوم، اگر زنده ماندم که خود صاحب خون خود می باشم (که يا عفو می کنم يا به قصاص می رسانم) و هر گاه فانی شدم، پس فانی شدن، وعده گاه من است و (در صورت فانی نشدن و باقی ماندن) اگر آن کسی را که ضربت به من زده عفو بکنم، آن عفو موجب نزديک شدن به رحمت الهی است (و اگر زنده نماندم) عفو برای شما حسنه و پاداش آن جهانی است، و بنابراين، او را عفو کنيد الا تحبون ان يغفرالله لکم (آيا آمرزش خدا را دوست نداريد) قسم به خدا هيچ چيز از مرگ نيست که ناگهانی به من برسد و من از آن کرا هت داشته باشم و چيزی از آن بر من آشکار نمی گردد که آن را نشناخته و از آن امتناع داشته باشم، من در رسيدن به مرگ، مانند کسی هستم که هنگام شب، تشنگی بر او چيره شده و اکنون به آب رسيده يا کسی که در آرزوی چيزی است و اينک مطلوب خود را يافته است و ما عندالله خير للابرار (آنچه نزد خداست برای نيکوکاران بهتر است)