آن كه جان را با طمع ورزى بپوشاند خود را پُست كرده ، و آن كه راز سختى هاى خود را آشكار سازد خود را خوار كرده ، و آن كه زبان را بر خود حاكم كند خود را بى ارزش كرده است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  اوصاف دنیا ( حکمت شماره 415 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به خطبه مورد نظر، شماره خطبه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

415. و قال (علیه السلام) فِی صِفةِ الدُّنیا:

  1. تَغُرُّ وَ تَضُرُّ وَ تَمُرُّ.
  2. إِنَّ اللّهَ تَعَالَى لَمْ یَرْضَهَا ثَوَاباً لِاَوْلِیَائِهِ، وَ لا عِقَاباً لِاَعْدَائِهِ.
  3. إِنَّ أَهْلَ الدُّنْیَا کَرَکْبٍ بَیْنَاهُمْ حَلُّوا، إِذْ صَاحَ بِهِمْ سَائِقُهُمْ فَارْتَحَلُوا.

متن فارسی

امام (علیه السلام) در وصف دنیا فرمود:

  1. مى فریبد و زیان مى رساند و مى گذرد.
  2. خداوند به (بخشیدن) آن به عنوان پاداش براى دوستانش، رضایت نداده و(گرفتن) آن را به عنوان کیفر دشمنانش نپذیرفته است.
  3. اهل دنیا همچون کاروانى هستند که هنوز رحل اقامت نیفکنده اند که قافله سالار فریاد مىزند (کوچ کنید): و آنها کوچ مى کنند.
قبلی بعدی