با مردم آن گونه معاشرت كنيد ، كه اگر مْرديد بر شما اشك ريزند، و اگر زنده مانديد ، با اشتياق سوى شما آيند.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه (سید جعفر شهیدی)  >  هجوم بلاها به سوی دوستداران علی علیه السلام ( حکمت شماره 111 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم

متن عربی

111-  وَ قَالَ (عليه السلام) : وَ قَدْ تُوُفِّيَ سَهْلُ بْنُ حُنَيْفٍ الْأَنْصَارِيُّ بِالْكُوفَةِ بَعْدَ مَرْجِعِهِ مَعَهُ مِنْ صِفِّينَ وَ كَانَ أَحَبَّ النَّاسِ إِلَيْهِ :لَوْ أَحَبَّنِي جَبَلٌ لَتَهَافَتَ .
معنى ذلك أن المحنة تغلظ عليه فتسرع المصائب إليه و لا يفعل ذلك إلا بالأتقياء الأبرار و المصطفين الأخيار ، و هذا مثل قوله (عليه السلام) :


متن فارسی

(سهل پسر حنيف انصارى پس از بازگشت از صفين در كوفه مرد، و امام او را از هر كس بيشتر دوست مى داشت فرمود:) اگر كوهى مرا دوست بدارد درهم فرو ريزد (و معنى آن اين است كه رنج بر او سخت شود و مصيبتها به سوى او شتاب گيرد .
و چنين كار نكنند جز با پاكيزگان نيكوكار و گزيدگان اخيار. و اين مانند فرموده اوست كه:)

 

قبلی بعدی