متن عربی

120- وَ سُئِلَ (عليه السلام) عَنْ قُرَيْشٍ فَقَالَ أَمَّا بَنُو مَخْزُومٍ فَرَيْحَانَةُ قُرَيْشٍ نُحِبُّ حَدِيثَ رِجَالِهِمْ وَ النِّكَاحَ فِي نِسَائِهِمْ وَ أَمَّا بَنُو عَبْدِ شَمْسٍ فَأَبْعَدُهَا رَأْياً وَ أَمْنَعُهَا لِمَا وَرَاءَ ظُهُورِهَا وَ أَمَّا نَحْنُ فَأَبْذَلُ لِمَا فِي أَيْدِينَا وَ أَسْمَحُ عِنْدَ الْمَوْتِ بِنُفُوسِنَا وَ هُمْ أَكْثَرُ وَ أَمْكَرُ وَ أَنْكَرُ وَ نَحْنُ أَفْصَحُ وَ أَنْصَحُ وَ أَصْبَحُ .

متن فارسی

(و او را از قريش پرسيدند، فرمود:) اما خاندان مخزوم: گل خوشبوى قريش اند، دوست داريم با مردانشان سخن گفتن، و زنانشان را به زنى گرفتن. اما خاندان عبدشمس: در راى دورانديش ترند و در حمايت مال و فرزند نيرومندتر. ليكن ما در آنچه به دست داريم بخشنده تريم، و هنگام مرگ در دادن جان جوانمردتر، و آنان بيشتر به شمارند و فريبكارتر و زشت كردار، و ما گشاده زبان تر و خيرخواه تر و خوبتر به ديدار.