(عبدالله بن عباس در مسئله اى نظر داد كه امام آن را قبول نداشت و فرمود) بر تو است كه رأى خود را به من بگويى، و من باى پيرامون آن بينديشم ، آنگاه اگر خلاقى نظر تو فرمان دادم بايد اطاعت كني!
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  نتیجه ظلم ( نامه شماره 48 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

48.وَ مِنْ کِتابٍ لَهُ عَلیهِ السَّلام ُإِلَى مُعَاوِیَةَ

  1. وَ إِنَّ الْبَغْیَ وَالزُّورَ یُوتِغَانِ الْمَرْءَ فِی دِیْنِهِ وَ دُنْیَاهُ،
  2. وَ یُبْدِیَانِ خَلَلَهُ عِنْدَ مَنْ یَعِیْبُهُ،
  3. وَ قَدْ عَلِمْتُ أَنَّکَ غَیْرُ مُدْرِک مَا قُضِیَ فَوَاتُهُ،
  4. وَ قَدْ رَامَ أَقْوَامٌ أَمْراً بِغَیْرِ الْحَقِّ فَتَأَلَّوْا عَلَى اللّهِ فَأَکْذَبَهُمْ،
  5. فَاحْذَرْ یَوْماً یَغْتَبِطُ فِیهِ مَنْ أَحْمَدَ عَاقِبَةَ عَمَلِهِ،
  6. وَ یَنْدَمُ مَنْ أَمْکَنَ الشَّیْطَانَ مِنْ قِیَادِهِ فَلَمْ یُجَاذِبْهُ.
  7. وَ قَدْ دَعَوْتَنَا إِلَى حُکْمِ الْقُرْآنِ وَلَسْتَ مِنْ أَهْلِهِ،
  8. وَلَسْنَا إِیَّاک أَجَبْنَا، وَ لَکِنَّا أَجَبْنَا الْقُرْآنَ فِی حُکْمِهِ، وَالسَّلَامُ.

متن فارسی

48.به معاویه

  1. (بدانید که) ظلم و ستم و سخنان باطل و بر خلاف حق، انسان را در دین و دنیایش به هلاکت مى افکند
  2. و عیوب او را نزد عیب جویان آشکار مى سازد.
  3. من مى دانم که آنچه را (از سوى خداوند)فوت آن مقدّر شده به دست نخواهى آورد.
  4. گروهى (پیش از تو) در مطالبه امر (خلافت) به ناحق برخاستند و با هم به خدا سوگند یاد کردند ولى خداوند آن ها را تکذیب کرد (چرا که هرگز به اهدافشان نرسیدند).
  5. از آن روزى برحذر باش که افرادى که کارهاى پسندیده انجام داده اند، شادند
  6. و کسانى که زمام خویش را به دست شیطان سپردند و آن را بازپس نگرفته اند، سخت پشیمان اند.
  7. تو ما را به حکمیت قرآن دعوت کردى در حالى که خود اهل قرآن نیستى. (ما گرچه حکمیّت قرآن را پذیرفتیم)
  8.  ولى مقصود ما پاسخ به تو نبود بلکه به قرآن پاسخ دادیم و حکمش را گردن نهادیم. والسّلام.
قبلی بعدی