چون دنيا به كسى روى آورد ، نيكى هاى ديگران را به او عاريت دهد ، و چون از او روى برگرداند خوبى هاى او را نيز بربايند.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( مصطفی زمانی)  >   مهلت، عذاب خدا ( حکمت شماره 112 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

112- وَ قَالَ (عليه السلام) : كَمْ مِنْ مُسْتَدْرَجٍ بِالْإِحْسَانِ إِلَيْهِ وَ مَغْرُورٍ بِالسَّتْرِ عَلَيْهِ وَ مَفْتُونٍ بِحُسْنِ الْقَوْلِ فِيهِ وَ مَا ابْتَلَى اللَّهُ أَحَداً بِمِثْلِ الْإِمْلَاءِ لَهُ .


متن فارسی

خيلى از مردم در اثر احسان خدا به عذاب نزديك مى شوند و چه بسا افرادى كه بر اثر پنهان ماندن گناهانشان فريب خورده اند و بسياراند افرادى كه بر اثر ستايش ديگران (مغرور و) آلوده مى شوند. هيچكس را خدا به بلائى بدتر از مهلت دادن به او گرفتار نكرده است.

قبلی بعدی