اگر بندة خدا اجل و پايان كارش را مى ديد، با آرزو و فريب آن دشمنى مى ورزيد.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه (سید جعفر شهیدی)  >  ستایش مالک اشتر ( حکمت شماره 443 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم

متن عربی

443-  وَ قَالَ (عليه السلام) : وَ قَدْ جَاءَهُ نَعْيُ الْأَشْتَرِ رَحِمَهُ اللَّهُ :مَالِكٌ وَ مَا مَالِكٌ وَ اللَّهِ لَوْ كَانَ جَبَلًا لَكَانَ فِنْداً وَ لَوْ كَانَ حَجَراً لَكَانَ صَلْداً لَا يَرْتَقِيهِ الْحَافِرُ وَ لَا يُوفِي عَلَيْهِ الطَّائِرُ .
 قال الرضي : و الفند المنفرد من الجبال .


متن فارسی

(و چون خبر مرگ اشتر بدو رسيد فرمود:) مالك! مالك چه بود! به خدا اگر كوه بود كوهى بود جدا از ديگر كوهها و اگر سنگ بود سنگى بود خارا كه سم هيچ ستور به ستيغ آن نرسد و هيچ پرنده بر فراز آن نپرد. (و فند كوهى است از ديگر كوهها جدا افتاده.)

 

قبلی بعدی