آن كه جان را با طمع ورزى بپوشاند خود را پُست كرده ، و آن كه راز سختى هاى خود را آشكار سازد خود را خوار كرده ، و آن كه زبان را بر خود حاكم كند خود را بى ارزش كرده است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  حقیقت زهد ( حکمت شماره 439 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

439. و قال (علیه السلام):

  1. الزُّهْدُ کُلُّهُ بَیْنَ کَلِمَتَیْنِ مِنَ الْقُرْآنِ:
  2. قَالَ اللّهُ سُبْحَانَهُ «لِکَیْلا تَأْسَوْا عَلَى مَا فَاتَکُمْ، وَ لا تَفْرَحُوا بِمَا آتَاکُمْ»
  3. وَ مَنْ لَمْ یَأْسَ عَلَى الْمَاضِی.
  4. وَ لَمْ یَفْرَحْ بِالْاتِی فَقَدْ أَخَذَ الزُّهْدَ بِطَرَفَیْهِ.

متن فارسی

امام (علیه السلام) فرمود:

  1. تمام زهد در دو جمله از قرآن مجید آمده است.
  2. خداوند سبحان مى فرماید: «تا بر گذشته تأسف مخورید و به آنچه در دست دارید دلبسته و شادمان نباشید».
  3. بنابراین آن کس که بر گذشته تأسف نمى خورد .
  4. و به آینده (و آنچه در دست دارد) دلبستگى ندارد هر دو طرف زهد (از آغاز تا پایان آن) را در اختیار گرفته است.
قبلی بعدی