علم دو گونه است: علم فطرى و علم اكتسابي؛ اگر هماهنگ با علم فطري نباشد سودمند نخواهد بود.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( مصطفی زمانی)  >   امام عليه السلام و آرزوى مرگ ( خطبه شماره 149 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به خطبه مورد نظر، شماره خطبه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

149-  و من كلام له (عليه السلام) قبل موته :
أَيُّهَا النَّاسُ كُلُّ امْرِئٍ لَاقٍ مَا يَفِرُّ مِنْهُ فِي فِرَارِهِ الْأَجَلُ مَسَاقُ النَّفْسِ وَ الْهَرَبُ مِنْهُ مُوَافَاتُهُ كَمْ أَطْرَدْتُ الْأَيَّامَ أَبْحَثُهَا عَنْ مَكْنُونِ هَذَا الْأَمْرِ فَأَبَى اللَّهُ إِلَّا إِخْفَاءَهُ هَيْهَاتَ عِلْمٌ مَخْزُونٌ أَمَّا وَصِيَّتِي فَاللَّهَ لَا تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئاً وَ مُحَمَّداً (صلى الله عليه وآله) فَلَا تُضَيِّعُوا سُنَّتَهُ أَقِيمُوا هَذَيْنِ الْعَمُودَيْنِ وَ أَوْقِدُوا هَذَيْنِ الْمِصْبَاحَيْنِ وَ خَلَاكُمْ ذَمٌّ مَا لَمْ تَشْرُدُوا حُمِّلَ كُلُّ امْرِئٍ مِنْكُمْ مَجْهُودَهُ وَ خُفِّفَ عَنِ الْجَهَلَةِ رَبٌّ رَحِيمٌ وَ دِينٌ قَوِيمٌ وَ إِمَامٌ عَلِيمٌ أَنَا بِالْأَمْسِ صَاحِبُكُمْ وَ أَنَا الْيَوْمَ عِبْرَةٌ لَكُمْ وَ غَداً مُفَارِقُكُمْ غَفَرَ اللَّهُ لِي وَ لَكُمْ إِنْ تَثْبُتِ الْوَطْأَةُ فِي هَذِهِ الْمَزَلَّةِ فَذَاكَ وَ إِنْ تَدْحَضِ الْقَدَمُ فَإِنَّا كُنَّا فِي أَفْيَاءِ أَغْصَانٍ وَ مَهَابِّ رِيَاحٍ وَ تَحْتَ ظِلِّ غَمَامٍ اضْمَحَلَّ فِي الْجَوِّ مُتَلَفَّقُهَا وَ عَفَا فِي الْأَرْضِ مَخَطُّهَا وَ إِنَّمَا كُنْتُ جَاراً جَاوَرَكُمْ بَدَنِي أَيَّاماً وَ سَتُعْقَبُونَ مِنِّي جُثَّةً خَلَاءً سَاكِنَةً بَعْدَ حَرَاكٍ وَ صَامِتَةً بَعْدَ نُطْقٍ لِيَعِظْكُمْ هُدُوِّي وَ خُفُوتُ إِطْرَاقِي وَ سُكُونُ أَطْرَافِي فَإِنَّهُ أَوْعَظُ لِلْمُعْتَبِرِينَ مِنَ الْمَنْطِقِ الْبَلِيغِ وَ الْقَوْلِ الْمَسْمُوعِ وَدَاعِي لَكُمْ وَدَاعُ امْرِئٍ مُرْصِدٍ لِلتَّلَاقِي غَداً تَرَوْنَ أَيَّامِي وَ يُكْشَفُ لَكُمْ عَنْ سَرَائِرِي وَ تَعْرِفُونَنِي بَعْدَ خُلُوِّ مَكَانِي وَ قِيَامِ غَيْرِي مَقَامِي .


متن فارسی

ص   341
امام عليه السلام اين مطلب را قبل از مرگ خويش بيان فرمود: آى مردم هر فردى به آن چه از آن فرار مى كرده (مرگ) مى رسد . گردش روزگار جان داران را بسوى مرگ سوق مى دهد و فرار از مرگ سبب زودتر رسيدن بآن است . روزهاى فراوانى در باره حقيقت امر (مرگ، خلافت) كوشش مى كردم و خدا هر چه بيشتر آن را مخفى مى داشت . افسوس اطلاعاتى پنهانى است . وصيت من بشما اين است كه براى خدا شريك قائل نشويد و به دستورات محمد صلّى اللّه عليه و آله و سلم توجه داشته باشيد و آن را حفظ كنيد . توحيد و دستورات اسلام را بپاى داريد و اين دو چراغ را روشن نگاه داريد و تا زمانى كه از راه حق انحراف پيدا نكرده ايد مذمت نمى شويد . هر فردى به نتيجه رنج و زحمت خود مى رسد . خدا تكليف نادان را كم كرده است . پروردگارى مهربان، دينى استوار و امامى دانا داريد . من ديروز رهبر شما بودم و امروز مايه پند شما و فردا هم از شما جدا مى شوم . خدا من و شما را بيامرزد اگر در اين لغزشگاه جاى پا استوار ماند، خواسته ماست و اگر مرگ فرا رسيد هميشه در سايه درخت ها و معركه بادها و سايه ابرها كه همه زود گذرند زندگى كرده ايم . ابر در آسمان تراكم خود را از دست مى دهد در زمين هم سايه آن از بين مى رود . من مدت ها بدنم در همسايگى شما زندگى ميكرد و بزودى جسم بدون روحى را
ص   342
ملاحظه خواهيد كرد كه پس از مدت ها حركت توقف كرده و بعد از مدتها حرف زدن ساكت شده است . بايد سكوت، سكون و سستى من بشما اندرز دهد، زيرا اين حالت مرگ براى آنانكه پند مى گيرند سخنى گويا و حرفى قابل فهم است . وداع من با شما همانند وداع شخصى است كه در انتظار ملاقات است . فرداى قيامت روزگارم را مى بينيد و افكار درونيم براى شما آشكار مى گردد و آن گاه كه اين موضوع را از دست دادم و ديگرى بجاى من به رياست رسيد مرا مى شناسيد .

قبلی بعدی