متن عربی
189.وَ مِنَ الْکَلَام لَه علیه السلام فِی الإیْمانِ وَ وُجوبِ الهِجْرَةِ
اقسام الایمان
- فَمِنَ الْاِیمَانِ مَا یَکُونُ ثَابِتاً مُسْتَقِرّاً فِی الْقُلُوبِ.
- وَ مِنْهُ مَا یَکُونُ عَوارِیَ بَیْنَ الْقُلُوبِ وَ الصُّدُورِ «إلَى أَجَلٍ مَعْلُومٍ»
- فَإِذَا کَانَتْ لَکُمْ بَرَاءَةٌ مِنْ أَحَدٍ فَقِفُوهُ
- حَتَّى یَحْضُرَهُ الْمَوْتُ، فَعِنْدَ ذَلِکَ یَقَعُ حَدُّ الْبَرَاءَةِ.
وجوب الهجرة - وَ الْهِجْرَةُ قَائِمَةٌ عَلَى حَدِّهَا الْاَوَّلِ.
- مَا کانَ لِلّهِ فِی أَهْلِ الْاَرْضِ حَاجَةٌ مِنْ مُسْتَسِرِّ الْاِمَّةِ وَ مُعْلِنِهَا.
- لا یَقَعُ اسْمُ الْهِجْرَةِ عَلَى أَحَدٍ [إلّا] بِمَعْرِفَةِ الْحُجَّةِ فِی الْاَرْضِ.
- فَمَنْ عَرَفَهَا وَ أَقَرَّ بِهَا فَهُوَ مُهَاجِرٌ.
- وَ لا یَقَعُ اسْمُ الاسْتِضْعَافِ عَلَى مَنْ بَلَغَتْهُ الْحُجَّةُ فَسَمِعَتْهَا أُذُنُهُ وَ وَعَاهَا قَلْبُهُ.
صعوبة الایمان - إِنَّ أَمْرَنَا صَعْبٌ مُسْتَصْعَبٌ،
- لا یَحْمِلُهُ إِلَّا عَبْدٌ مُؤْمِنٌ امْتَحَنَ اللّهُ قَلْبَهُ لِلْاِیمَانِ،
- وَ لا یَعِی حَدِیثَنَا إِلَّا صُدُورٌ أَمِینَةٌ، وَ أَحْلاَمٌ رَزِینَةٌ.
علم الوصی - أَیُّهَا النَّاسُ، سَلُونِی قَبْلَ أَنْ تَفْقِدُونِی،
- فَلَأَنَا بِطُرُقِ السَّمَاءِ أَعْلَمُ مِنِّی بِطُرُقِ الْاَرْضِ،
- قَبْلَ أَنْ تَشْغَرَ بِرِجْلِهَا فِتْنَةٌ تَطَأُ فِی خِطَامِهَا،
- وَ تَذْهَبُ بِأَحْلامِ قَوْمِهَا.
متن فارسی
189.از خطبه های آن حضرت درباره اقسام ایمان و وجوب هجرت
اقسام ایمان
- بعضى از ایمان ها ثابت و استوار در دل هاست
- و بعضى دیگر ناپایدار و عاریتى در میان قلب ها و سینه ها، تا سرآمدى معلوم،
- هر گاه خواستید از کسى بیزارى جویید مهلت دهید
- تا زمان مرگش فرارسد که آن هنگام (اگر از گناهانش توبه نکرد و تزلزل پیدا کرد) زمان بیزارى جستن است.
هجرت در اسلام - هجرت بر همان وضع نخستین خود باقى است!
- خداوند به کسانى که در روى زمین زندگى مى کنند، خواه ایمانشان را پنهان سازند یا آشکار، نیازى ندارد (و اگر دستور به هجرت داده به مصلحت اهل ایمان است که بتوانند در برابر دشمن قوى شوند).
- و نام هجرت، درباره کسى اطلاق نمى شود مگر این که حجّت خدا را بر روى زمین، بشناسد.
- آن ها که حجت خدا را بشناسند و به او ایمان آورند مهاجرند (هر چند ظاهرآ سفرى نکرده باشند)
- و نام مستضعف بر کسى که حجت به او رسیده و گوشش آن را شنیده و قلبش آن را حفظ کرده نهاده نمى شود.
حق پذیرى - (بدانید) شناخت موقعیت ما کارى است بس دشوار
- که جز بنده مؤمنى که خداوند قلبش را به وسیله ایمان آزموده است آن را پذیرا نمى شود
- و احادیث ما را جز سینه ها و افکار امین و عقل هاى و زین درک نمى کنند.
علم امام - اى مردم! از من سؤال کنید پیش از آن که مرا از دست بدهید،
- زیرا من به راه هاى آسمان از راه هاى زمین آشناترم!
- (آرى بپرسید) پیش از آن که فتنه و فساد، سرزمین شما را همچون شتر لجام گسیخته لگدمال کند (و سایه شوم خود را همه جا بگستراند)
- و عقل هاى مردم را برباید.
