چون سختى ها به نهايت رسد، گشايش پديد آيد، و آن هنگام كه حلقه هاى بلا تنگ گردد آسايش فرا رسد.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه (سید علی نقی فیض السلام)  >  در ترغیب دستگیرى مستمندان ( حکمت شماره 417 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم

متن عربی

417.وَ قَالَ (علیه السلام) :إِنَّ لِلَّهِ عِبَاداً يَخْتَصُّهُمُ اللَّهُ بِالنِّعَمِ لِمَنَافِعِ الْعِبَادِ فَيُقِرُّهَا فِی أَيْدِیهِمْ مَا بَذَلُوهَا فَإِذَا مَنَعُوهَا نَزَعَهَا مِنْهُمْ ثُمَّ حَوَّلَهَا إِلَى غَيْرِهِمْ .


متن فارسی

امام علیه السّلام (در ترغیب دستگیرى مستمندان) فرموده است :
1-خدا را بندگانى است كه آنان را به نعمتهایى تخصیص داده براى سود بندگان پس آن نعمتها را در دسترس آنها مى گذارد هنگامیكه (به مستحقّین و زیر دستان) ببخشند، و هر گاه آن نعمتها را جلو گیرند (چیزى از آنها را بكسى ندهند) از آنان گرفته به دیگران انتقال مى دهد (كه در راه نیازمندان بكار برند).

قبلی بعدی