خانه > ترجمه ( عبدالمحمد آیتی) > چگونه باید بر محمد (ص) درود فرستاد ( خطبه شماره 71 )
خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
متن عربی
(71) (و من خطبة له ( عليه السلام ) (علم فيها الناس الصلاة على النبي ( صلى الله عليه وآله )
- اللَّهُمَّ دَاحِيَ الْمَدْحُوَّاتِ
- وَ دَاعِمَ الْمَسْمُوكَاتِ
- وَ جَابِلَ الْقُلُوبِ عَلَى فِطْرَتِهَا شَقِيِّهَا وَ سَعِيدِهَا
- اجْعَلْ شَرَائِفَ صَلَوَاتِكَ وَ نَوَامِيَ بَرَكَاتِكَ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ
- الْخَاتِمِ لِمَا سَبَقَ
- وَ الْفَاتِحِ لِمَا انْغَلَقَ
- وَ الْمُعْلِنِ الْحَقَّ بِالْحَقِّ
- وَ الدَّافِعِ جَيْشَاتِ الْأَبَاطِيلِ
- وَ الدَّامِغِ صَوْلَاتِ الْأَضَالِيلِ
- كَمَا حُمِّلَ فَاضْطَلَعَ
- قَائِماً بِأَمْرِكَ
- مُسْتَوْفِزاً فِي مَرْضَاتِكَ
- غَيْرَ نَاكِلٍ عَنْ قُدُمٍ
- وَ لَا وَاهٍ فِي عَزْمٍ
- وَاعِياً لِوَحْيِكَ
- حَافِظاً لِعَهْدِكَ
- مَاضِياً عَلَى نَفَاذِ أَمْرِكَ
- حَتَّى أَوْرَى قَبَسَ الْقَابِسِ
- وَ أَضَاءَ الطَّرِيقَ لِلْخَابِطِ
- وَ هُدِيَتْ بِهِ الْقُلُوبُ بَعْدَ خَوْضَاتِ الْفِتَنِ وَ الْآثَامِ
- وَ أَقَامَ مُوضِحَاتِ الْأَعْلَامِ
- وَ نَيِّرَاتِ الْأَحْكَامِ
- فَهُوَ أَمِينُكَ الْمَأْمُونُ
- وَ خَازِنُ عِلْمِكَ الْمَخْزُونِ
- وَ شَهِيدُكَ يَوْمَ الدِّينِ
- وَ بَعِيثُكَ بِالْحَقِّ
- وَ رَسُولُكَ إِلَى الْخَلْقِ
- اللَّهُمَّ افْسَحْ لَهُ مَفْسَحاً فِي ظِلِّكَ
- وَ اجْزِهِ مُضَاعَفَاتِ الْخَيْرِ مِنْ فَضْلِكَ
- اللَّهُمَّ أَعْلِ عَلَى بِنَاءِ الْبَانِينَ بِنَاءَهُ
- وَ أَكْرِمْ لَدَيْكَ مَنْزِلَتَهُ
- وَ أَتْمِمْ لَهُ نُورَهُ
- وَ اجْزِهِ مِنِ ابْتِعَاثِكَ لَهُ مَقْبُولَ الشَّهَادَةِ
- و مَرْضِيَّ الْمَقَالَةِ
- ذَا مَنْطِقٍ عَدْلٍ
- وَ خُطَّةٍ فَصْلٍ
- اللَّهُمَّ اجْمَعْ بَيْنَنَا وَ بَيْنَهُ فِي بَرْدِ الْعَيْشِ وَ قَرَارِ النِّعْمَةِ
- وَ مُنَى الشَّهَوَاتِ
- وَ أَهْوَاءِ اللَّذَّاتِ
- وَ رَخَاءِ الدَّعَةِ
- وَ مُنْتَهَى الطُّمَأْنِينَةِ
- وَ تُحَفِ الْكَرَامَةِ
متن فارسی
خطبه اى از آن حضرت (علیه السلام) در آن به مردم آموخته است كه چگونه بر پيامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) درود فرستند
- اى خداوند، اى گستراننده زمينها
- و اى نگه دارنده آسمانها
- و اى آنكه آفريننده دلهايى بر فطرت و جبلت آنها، چه آن دل كه شقى بود و چه آن دل كه سعيد.
- شريفترين درودها و افزونترين بركات خود را بر بنده خود و پيامبر خود محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) ارزانى دار.
- آنكه، خاتم پيامبران پيشين است
- و گشاينده درهاى فرو بسته
- و آشكاركننده حق به نيروى حق و برهان.
- اوست كه جوش و خروش هر باطلى را فرو نشانيد
- و حمله و هجوم گمراهيها را در هم شكست.
- بار سنگين رسالت را بر خود هموار ساخت و، تا به مقصودش رساند،
- دليرانه كوشيد و به انجام رسانيدن فرمانهاى تو قيام نمود
- و در جستن خشنودى تو درنگ نكرد
- و در هيچ اقدامى ترس و تأخير نشان نداد
- و در هيچ عزم و آهنگى سستى ننمود.
- آنچه به او وحى كرده بودى، نيكو بگرفت
- و عهد و پيمان تو نگه داشت.
- اجراى فرمانهاى تو را همواره مهيا بود،
- تا آن گاه كه براى خواهندگان پرتو ايمان، چراغ دين خود برافروخت
- و راه گمشدگان در ظلمت شب را روشن ساخت
- و دلها به او هدايت يافتند، پس از آنكه به لجّه فتنه ها و گناهان گرفتار آمده بودند.
- او علمهاى راه نماينده را بر افراشت
- و احكامى روشن و تابناك بياورد.
- بار خدايا، محمد امين درستكار وحى توست،
- گنجور علم توست
- و در روز جزا از سوى تو شاهد و گواه است.
- از سوى تو به رسالت مبعوث شده
- و فرستاده توست بر آفريدگان تو.
- اى خداوند، او را در سايه رحمت خود جايى فراخ ده
- و از فضل خود به فزونى، پاداش خيرش عطا كن.
- اى خداوند، بنايى را كه او بر آورده از هر بنايى فراتر ساز
- و منزلت او در نزد خود گرامى دار
- و فروغ دين او در همه جا بگستران
- و به پاداش اين كه به رسالتش فرستاده اى شهادتش را پذيرفته دار
- و سخنش را پسنديده نماى
- كه گفتارش از كژى و ناراستى دور بود،
- آنسان كه حق و باطل را از يكديگر جدا مى نمود.
- بار خدايا، ما و او را در يك زندگى خوش و گوارا، در كنار هم قرار ده، در آنجا كه قرارگاه نعمت توست
- و آرزوى هر خواهنده اى است
- و هر لذت جويى خواستار آن است.
- زندگى، با فراخى نعمت و راحت
- و نهايت آرامش و آسايش
- با تحفه هاى كريمانه و نيكو.
قبلی بعدی
