آن كه جان را با طمع ورزى بپوشاند خود را پُست كرده ، و آن كه راز سختى هاى خود را آشكار سازد خود را خوار كرده ، و آن كه زبان را بر خود حاكم كند خود را بى ارزش كرده است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه (سید جعفر شهیدی)  >   عید قربان ( خطبه شماره 53 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم

متن عربی

53-  و من خطبة له ( عليه السلام ) في ذكرى يوم النحر و صفة الأضحية:
وَ مِنْ تَمَامِ الْأُضْحِيَّةِ اسْتِشْرَافُ أُذُنِهَا وَ سَلَامَةُ عَيْنِهَا فَإِذَا سَلِمَتِ الْأُذُنُ وَ الْعَيْنُ سَلِمَتِ الْأُضْحِيَّةُ وَ تَمَّتْ وَ لَوْ كَانَتْ عَضْبَاءَ الْقَرْنِ تَجُرُّ رِجْلَهَا إِلَى الْمَنْسَكِ .
 قال السيد الشريف : و المنسك هاهنا المذبح .


متن فارسی

در يادآورى روز قربان و چگونگى قربانى قربانى

آن گاه كامل و تمام است كه گوش آن را نيك بنگرند، تا بريده يا شكافته نباشد، و چشم آن نيز درست بود. اگر گوش و چشم درست بود قربانى درست و تمام است، هر چند شاخش شكسته و پايش لنگ بود و لنگان لنگان به قربانگاه رود.

(رضى گويد، منسك در اينجا به معنى قربانگاه است.)

قبلی بعدی