اگر بندة خدا اجل و پايان كارش را مى ديد، با آرزو و فريب آن دشمنى مى ورزيد.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  رذایل اخلاقى ( حکمت شماره 2 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

2. و قال (علیه السلام):

  1. أَزْرَى بِنَفْسِهِ مَنِ اسْتَشْعَرَ الطَّمَعَ.
  2.  وَ رَضِیَ بِالذُّلِّ مَنْ کَشَفَ عَنْ ضُرِّهِ.
  3.  وَ هَانَتْ عَلَیْهِ نَفْسُهُ مَنْ أَمَّرَ عَلَیْهَا لِسَانَهُ.

متن فارسی

امام (علیه السلام) فرمود:

  1. هر کس طمع پیشه کند خود را حقیر کرده .
  2.  کسى که ناراحتى هایش را (نزد این و آن بدون هیچ فایده اى) فاش کند به ذلت خویش راضى شده.
  3.  و آن کس که زبانش را بر خود امیر کند شخصیتش حقیر خواهد شد.
قبلی بعدی