شیوه تفسیر و تحقیق و برداشت از نهج البلاغه، موضوع این اثر است که در پنج فصل طی چندین درس تدوین شده است. هدف نویسنده، در این اثر، ارائه روشی متناسب و چگونگی پژوهش در نهج البلاغه برای بهره گرفتن از معارف بلند آن است. این کتاب، در ادامه مجموعه پژوهشی آشنایی با نهج البلاغه به نگارش در آمده است که موسسه تحقیقاتی امیر المؤمنین در باره این کتاب و موضوع های آن تحقیق می کند.
نویسنده در فصل نخست، ضمن اشاره به ضرورت ارائه طرح هایی جهت بازآموزی نهج البلاغه، بر این باور است که برای رسیدن به آرمان های امام علی(ع)، همان شیوه امام را باید در طرح مسائل بنیادی تعقیب کرد و برای شناخت هر مسئله ای باید موضوع ناظر به آن و شأن صدور آن را به دست آورد.
فصل دوم به نام گذاری خطبه ها و نامه ها و استخراج مفاهیم کلی و تقسیم بندی معارف نهج البلاغه اختصاص یافته است.
فصل بعدی کتاب، ضرورت پردازش نوین منابع روایی و به خدمت گرفتن تکنولوژی در تحقیقات و استفاده از انواع هنرها در ارائه مفاهیم روایی، و از جمله نهج البلاغه است.
فصل چهارم، به کلیدشناسی و شناخت مدخل ها جهت ورود به مباحث نهج البلاغه اختصاص دارد و برای نمونه، در شناخت اقسام علوم، به گیاه شناسی، فضاشناسی، انسان شناسی، حیوان شناسی و امثال اینها پرداخته و در فصل پایانی، روش تحقیق و شرایط آن را بررسی کرده و آشنایی با زبان و ادبیات عربی، آگاهی های لازم از فلسفه و کلام، شناخت مباحث الفاظ اصول را از پیش شرط های پژوهش در این مدخل ها جهت دستیابی به معارف نهج البلاغه معرفی کرده است.
در آغاز کتاب مقدمه ای از محمد تقی جعفری در باره امام علی و نهج البلاغه و این کتاب آمده است.
منبع: کتاب شناسی توصیفی اهل بیت(ع)، ص ۱۷۶ ـ ۱۷۷
