متن عربی

74.وَ مِنْ خَلفٍ لَهُ عَلیهِ السَّلامُ کَتَبَهُ بَیْنَ رَبِیعَةَ وَ الیَمَنِ وَ نُقِلَ مِنْ خَطَّ هِشَامٍ بْنِ الکَلْبِیَّ

1. هذَا مَا اجْتَمَعَ عَلَیْهِ أَهْلُ الْیَمَنِ حَاضِرُهَا وَ بَادِیهَا، وَ رَبِیْعَةُ حَاضِرُهَا وَ بَادِیهَا،
2. أَنَّهُمْ عَلَى کِتَابِ اللّهِ یَدْعُونَ إِلَیْهِ وَیَأْمُرُونَ بِهِ،
3. وَ یُجِیبُونَ مَنْ دَعَا إِلَیْهِ وَ أَمَرَ بِهِ،
4. لا یَشْتَرُونَ بِهِ ثَمَناً وَ لا یَرْضَوْنَ بِهِ بَدَلاً،
5. وَ أَنَّهُمْ یَدٌ وَاحِدَةٌ، عَلَى مَنْ خَالَفَ ذَلِکَ وَ تَرَکَهُ،
6. أَنْصَارٌ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ: دَعْوَتُهُمْ وَاحِدَةٌ،
7. لا یَنْقُضُونَ عَهْدَهُمْ لِمَعْتَبَةِ عَاتِبٍ، وَ لا لِغَضَبِ غَاضِبٍ،
8. وَ لا لاِسْتِذْلالِ قَوْمٍ قَوْماً، وَ لا لِمَسَبَّةِ قَوْمٍ قَوْماً!
9. عَلَى ذَلِکَ شَاهِدُهُمْ وَ غَائِبُهُمْ، وَ سَفِیهُهُمْ وَ عَالِمُهُمْ، وَ حَلِیمُهُمْ وَ جَاهِلُهُمْ.
10. ثُمَّ إِنَّ عَلَیْهِمْ بِذَلِکَ عَهْدَاللّهِ وَ مِیثَاقَهُ
11. «إِنَّ عَهْدَاللّهِ کَانَ مَسْؤولاً».
12. وَ کَتَبَ: عَلیُّ بْنُ أَبی طَالِبٍ.

متن فارسی

74.از پيماني است از آن حضرت براى قبیله ربیعه و یمن که از خط هشام بن کلبى نقل شده است.

1. این پیمانى است که اهل یمن؛ شهرنشین ها و بیابان نشین هایش و(قبیله) ربیعه اعم از شهرنشین و بیابان گرد .
2. بر آن اتفاق کردند که به آنچه در قرآن است پایبند باشند و به سوى آن دعوت کنند
3. و به آن امر نمایند و هرکس آن ها را به قرآن فراخوانَد و امر کند دعوت او را اجابت نمایند.
4.  آن را به هیچ بهایى نفروشند و چیزى را به جاى آن نپذیرند.
5. آن ها باید در برابر کسى که با این پیمان مخالفت کند متحد باشند و او را ترک گویند
6. و(نیز) یکدیگر را یارى کنند (همچنین)
7. همه یک صدا باشند
8. و(در نهایت) هرگز پیمان خود را به سبب سرزنش سرزنش کننده اى و یا خشم کسى و یا خوار کردن و دشنام دادن به یکدیگر نشکنند.
9. براى حفظ این عهد و پیمان، حاضران و غایبان، کم خردان و عالمان، عاقلان و جاهلان همه متحد خواهند بود.
10. آن ها با این پیمان در برابر پیمان الهى و میثاق او مسئول اند (همان گونه که قرآن مجید مى گوید:)
11. «پیمان الهى مورد بازخواست قرار خواهد گرفت».
12. این عهدنامه را على بن ابى طالب نوشته است.