او يکي از فضلاء و دانشمندان زمان خود بوده و کتابهاي زيادي تاليف و تصنيف کرده است او، اصلا از خراسان بوده و پدران او در بخارا زندگي مي کرده اند، از حالات و زندگي او معلوم مي گردد که وي در علوم و معارف اسلامي و ادبيات مهارت کامل داشته است.
او اديبي توانا و شاعري مشهور بوده و در علم قرائت هم تبحر داشته و مدتي هم با پدرش به تجارت مشغول بوده است و در فقه اماميه نيز مسلط بوده و به عنوان يک فقيه شهرت داشته است، از حالات و خصوصيات او معلوم مي شود که وي مردي شجاع و عالمي قوي و مبارز بوده است.
او به خاطر علم و دانشي که داشته به مراکز قدرت خود را نزديک کرده و در افکار حاکمان و واليان منطقه شام و حلب تاثير داشته، و از اين جهت علماء عامه و مخالفان مذهب اهل بيت عليهم السلام با وي به مخالفت برخاستهاند و او را با عناوين واهي متهم مي ساخته اند.
ابن حجر عسقلاني در کتاب لسان الميزان او را عنوان کرده و از علوم و ادب وي شمه اي را ذکر ميکند و گويد: او آثار زيادي تاليف کرد که از آن جمله معادن الذهب في تاريخ حلب و شرح نهج البلاغه در شش مجلد و فضائل الائمه در چهار مجلد و سلک النظام در تاريخ شام مي باشند.
ياقوت حموي نيز او را ملاقات کرده و گويد: او مدعي علم ادب و فقه و اصول بر مباني و مذهب اماميه ميباشد، و کسب و کار خود را تاليف و تصنيف قرار داده است و با کتابت و استنساخ زندگي خوبي دارد، و روزگار خود را در اشتغال به تاليف ميگذراند.
همان گونه که ذکر شد وي کتابي در شرح نهج البلاغه نوشته بود و ياقوت آن را در شش مجلد نوشته است، ولي با کمال تاسف از اين شرح هيچ گونه خبري نيست و دست روزگار آن را نابود کرده است، و از آثار ديگر او نيز اطلاعي در دست نمي باشد.
ابوالفضل يحي بن حميد بخاري در شهر حلب از ابو جعفر محمد بن علي بن شهر آشوب مازندراني صاحب مناقب علوم و فقه اهل بيت را فرا گرفت و ظاهر بن سلطان صلاح الدين ايوبي را مدح گفت و در سلک شاعران او قرار گرفت و در سال 630 وفات کرد.
منبع : عزيز الله عطاردي؛ علماي خراسان و نهج البلاغه؛ص 26.
