آن كه جان را با طمع ورزى بپوشاند خود را پُست كرده ، و آن كه راز سختى هاى خود را آشكار سازد خود را خوار كرده ، و آن كه زبان را بر خود حاكم كند خود را بى ارزش كرده است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه (سید جعفر شهیدی)  >  نشانه های اوباش ( حکمت شماره 200 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم

متن عربی

200- وَ قَالَ (عليه السلام) : وَ أُتِيَ بِجَانٍ وَ مَعَهُ غَوْغَاءُ فَقَالَ: لَا مَرْحَباً بِوُجُوهٍ لَا تُرَى إِلَّا عِنْدَ كُلِّ سَوْأَةٍ.


متن فارسی

(جنايتكارى را نزد او آوردند و گروهى فرومايگان با وى بودند، فرمود:) خوش مباد چهره هايى كه جز به هنگام زشتى و شر ديده نشود.

 

قبلی بعدی