متن عربی

232- وَ مِنْ کلَامٍ لَهُ (علیه السلام) قَالَهُ وَ هُوَ یلِی غُسْلَ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه وآله) وَ تَجْهِیزَهُ:
بِأَبِی أَنْتَ وَ أُمِّی یا رَسُولَ اللَّهِ لَقَدِ انْقَطَعَ بِمَوْتِک مَا لَمْ ینْقَطِعْ بِمَوْتِ غَیرِک مِنَ النُّبُوَّةِ وَ الْإِنْبَاءِ وَ أَخْبَارِ السَّمَاءِ خَصَّصْتَ حَتَّی صِرْتَ مُسَلِّیاً عَمَّنْ سِوَاک وَ عَمَّمْتَ حَتَّی صَارَ النَّاسُ فِیک سَوَاءً وَ لَوْ لَا أَنَّک أَمَرْتَ بِالصَّبْرِ وَ نَهَیتَ عَنِ الْجَزَعِ لَأَنْفَدْنَا عَلَیک مَاءَ الشُّئُونِ وَ لَکانَ الدَّاءُ مُمَاطِلًا وَ الْکمَدُ مُحَالِفاً وَ قَلَّا لَک وَ لَکنَّهُ مَا لَا یمْلَک رَدُّهُ وَ لَا یسْتَطَاعُ دَفْعُهُ بِأَبِی أَنْتَ وَ أُمِّی اذْکرْنَا عِنْدَ رَبِّک وَ اجْعَلْنَا مِنْ بَالِک.

متن فارسی

غسل و کفن کردن رسول خدا صلی الله علیه و آله
کلامی است از امیرالمومنین علیه السلام که آن را هنگامی که متصدی غسل دادن و کفن کردن رسول خدا صلی الله علیه و آله، بود، ایراد کرد: پدر و مادرم فدای تو باد، هر آینه و به راستی، با مرگ تو اموری از قبیل امر نبوت و آگاهیها و اخبار آسمانی، (یعنی وحی) قطع گردید، که با مرگ کسان دیگری غیر از تو، قطع نگردیده بود (ای پیامبر خدا) تو به این امر اختصاص یافته ای که مصیبتت به حدی عظیم است که از مرگ کسان دیگر تسلیت دهنده است، (اهل بیت و امت تو، در مقابل این مصیبت بزرگ، مصیبتهای دیگر را کوچک می شمارند) و از این لحاظ، عمومیت پیدا نموده ای که مردم در مصیبت مرگ تو در سوگواری، مساوی و برابرند، اگر نه این بود که تو، به صبر و شکیبایی امر کرده ای و از جزع و بیتابی، نهی فرموده ای، هر آینه، سرچشمه های آب دیدگانمان را (از بسیاری گریه) تمام و خشک می گردانیدیم و هر آینه درد درونی ما از اینکه برطرف شود کوتاهی می کرد، و غم و اندوهمان، پیوسته همراهمان بود و این دو چیز در مقابل مصیبت فقدان تو اندک است اما (چه می توان کرد) مرگ چیزی است که برگردانیدن آن در اختیار انسان، نیست و جلوگیری از آن از قدرت بشر خارج است، پدر و مادرم فدای تو باد، ما را نزد پروردگارت، یاد بیاور و ذکر کن و این را در شمار کارهایی قرار ده که نسبت به آنها، اهتمام داری.