شايسته نيست به سخنى كه از دهان كسى خارج شد، گمان بد ببرى ، چرا كه براى آن برداشت نيكويى مى توان داشت.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه (سید علی نقی فیض السلام)  >  در ترغیب دستگیرى مستمندان ( حکمت شماره 417 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

417.وَ قَالَ (علیه السلام) :إِنَّ لِلَّهِ عِبَاداً يَخْتَصُّهُمُ اللَّهُ بِالنِّعَمِ لِمَنَافِعِ الْعِبَادِ فَيُقِرُّهَا فِی أَيْدِیهِمْ مَا بَذَلُوهَا فَإِذَا مَنَعُوهَا نَزَعَهَا مِنْهُمْ ثُمَّ حَوَّلَهَا إِلَى غَيْرِهِمْ .


متن فارسی

امام علیه السّلام (در ترغیب دستگیرى مستمندان) فرموده است :
1-خدا را بندگانى است كه آنان را به نعمتهایى تخصیص داده براى سود بندگان پس آن نعمتها را در دسترس آنها مى گذارد هنگامیكه (به مستحقّین و زیر دستان) ببخشند، و هر گاه آن نعمتها را جلو گیرند (چیزى از آنها را بكسى ندهند) از آنان گرفته به دیگران انتقال مى دهد (كه در راه نیازمندان بكار برند).

قبلی بعدی