بزرگ ترين عيب آن كه چيزى را در خوددارى، بر ديگران عيب بشمار!
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه (سید علی نقی فیض السلام)  >  در باره روزى ( حکمت شماره 348 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم

متن عربی

«1253»

348.وَ قِیلَ لَهُ (علیه السلام) لَوْ سُدَّ عَلَى رَجُلٍ بَابُ بَيْتِهِ وَ تُرِكَ فِیهِ مِنْ أَيْنَ كَانَ يَأْتِیهِ رِزْقُهُ فَقَالَ مِنْ حَيْثُ يَأْتِیهِ أَجَلُهُ .


متن فارسی

ص1253

بامام علیه السّلام گفتند:
اگر در خانه مردى را به رویش ببندند و او را در آن (بى آذوقه) بگذارند روزیش از كجا مى آید آن حضرت (در باره روزى) فرمود:
1-از جائیكه اجل و مردنش مى آید (از هر راه كه مرگ مى آید خداى تعالى قادر و توانا است كه روزى را از آن راه بیاورد پس چنانكه در بسته از آمدن مرگ مانع نمى شود از رسیدن روزى هم مانع نمى گردد).

قبلی بعدی