شايسته نيست به سخنى كه از دهان كسى خارج شد، گمان بد ببرى ، چرا كه براى آن برداشت نيكويى مى توان داشت.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه (سید جعفر شهیدی)  >  بهای جان انسان ( حکمت شماره 456 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

456- وَ قَالَ (عليه السلام) :أَلَا حُرٌّ يَدَعُ هَذِهِ اللُّمَاظَةَ لِأَهْلِهَا إِنَّهُ لَيْسَ لِأَنْفُسِكُمْ ثَمَنٌ إِلَّا الْجَنَّةَ فَلَا تَبِيعُوهَا إِلَّا بِهَا .


متن فارسی

(و فرمود:) آيا آزاده اى نيست كه اين خرده طعام مانده در كام دنيا را بيفكند و براى آنان كه در خورش هستند نهد؟. جانهاى شما را بهايى نيست جز بهشت جاودان پس مفروشيدش جز بدان.

 

قبلی بعدی