محمد قطب، عنوان جاهليت را براي انسان مدرن و جوامع اروپايي فرورفته در فردگرايي افراطي و فساد و فحشا به كار برد؛ با اين توضيح كه جاهليت با تمدن، ترقي، توسعه دانش‌ها، و زمانه خاص ارتباط ندارد، بلكه «حالتي نفساني» است كه هدايت الهي را پس مي‌راند و گمراهي را برمي‌گزيند.[14]اين بيان اندكي به معناي خاص جاهليت نزديك مي‌شود؛ اما با اين ايراد مواجه است كه آن را به «وضع نفساني» فرد بازمي‌گرداند.
