مغيرة بن شعبه
ما گروهی از اعراب بودیم که به آیین جاهلی خویش سخت پایبند بودیم و من سرپرست بتخانه لات و در دین خود بسیار متعصب بودم و حاضر به پذیرفتن اسلام نبودم، حتی اگر همه قوم من مسلمان میشدند. گروهی از بنیمالک تصمیم گرفتند به همراه هدایایی نزد مقوقس بروند من هم تصمیم گرفتم با آنها همراه شوم که عمویم عروه مرا از این کار نهی کرد.
بني اميه
عاص، ابوالعاص، عيص و ابوالعيص از اين رو كه در نامشان شباهت وجود دارد به «اعياص» شهرت يافته‌اند، مروان بن حكم و فرزندانش از نسل اعياص هستند.دستۀ ديگر به جهت مقاومت در نبرد عكاظ به «عَنْسَبه» يعني شير، مشهورند و به ايشان "عنابس" گويند، پدر ابوسفيان (حرب)، ابوسفيان و فرزندش معاويه از نسل عنابس هستند.
جنگ صفين
محل درگیری، منطقه صفین بوده که با فرات فاصله کمی داشت. زمانی كه سپاه عراق، به سپاه شام رسیدند، متوجه شدند كه آنان در منطقه مستقر شده و تنها راه سنگفرش به رود را نیز كه از میان باتلاق عبور می‌كرد در اختیار خود گرفته‌اند و تیراندازان و سوارانی را برای جلوگیری از رفت و آمد عراقیان به شریعه در آنجا مستقر كرده‌اند.
رِفاعة بن شدّاد
محمد بن علقمه مي‌گويد: «همراه رفاعة بن شداد و گروهي از بزرگان مسلمانان، با مالك اشتر به قصد حج حركت كرديم. چون به ربذه رسيديم، با جنازه پاك ابوذر مواجه شديم. با اكرام تمام بر او نماز خوانديم و به خاك سپرديمش
زياد بن ابيه
يكى از مردان زيرك و با ذكاوت عرب و خطيبى ماهر بود. او را به همراه سه تن ديگر؛ یعنی «معاوية بن ابى سفيان»، «عمرو بن عاص» و «مغيرة بن شعبه» از چهار مرد زيرك عرب شمردها ند.
