ضرار بن ضمره ضبابي
اي معاويه، به خدا سوگند علي بلند همت، سخت ژرف انديش و نيرومند بود، سخن حق مي گفت و به عدالت حکم مي راند، علم از سراسر وجودش مي جوشيد و حکمت و دانش از همه وجودش تراوش مي کرد. او از دنيا و زرق و برق آن بيم داشت و با شب و تنهايي انس مي ورزيد، اشکش روان بود و تفکر و انديشه اش بسيار و طولاني بود.